Goudakkoord legt slechts bodem onder de prijs
Aute ur(s ):
Financiële Diensten Amsterdam
Ve rs che ne n in:
ESB, 84e jaargang, nr. 4225, pagina 763, 15 oktober 1999 (datum)
Rubrie k :
Statistiek
Tre fw oord(e n):
financiële, markten
Met een forse sprong reageerde de prijs van goud onlangs op een akkoord tussen 15 Europese centrale banken om de komende vijf
jaar geen nieuwe extra verkopen van goudreserves door te voeren (figuur 1). Goudverkopen zullen zich over deze periode beperken tot
2.000 ton, waarbinnen reeds geplande transacties van Zwitserland (1.300 ton) en het Verenigd Koninkrijk (375 ton) doorgang kunnen
vinden. Eerder had het IMF besloten haar bijdrage aan de schuldenreductie voor de derde wereld niet met de gedeeltelijke verkoop
maar met een boekhoudkundige herwaardering van haar goudreserves te ‘financieren’. De eerdere plannen voor goudverkopen door
het IMF werden gewijzigd na felle protesten vanuit de grondstoffensector en de armste ontwikkelingslanden, waarvoor goud een
prominent exportproduct is.
Figuur 1. Goudprijs in de afgelopen 200 dagen
De recente sprong in de goudprijs is geen voorbode van een opwaartse trend. Ook onder de jongste afspraken liggen de verkopen de
komende jaren nog zo’n 25% hoger dan het gemiddelde van de afgelopen tien jaar (figuur 2). De vrees voor goudverkopen vanuit
officiële reserves geschat op 36.000 ton of acht jaar mondiale goudvraag betekende dat de goudprijs de afgelopen jaren een duidelijk
neerwaartse trend kende. Landen als Australië, Canada, België en Nederland reduceerden in de jaren negentig het aandeel van goud in
hun reserves met het oog op de verminderde monetaire rol van goud en de hogere rendementen en de grotere liquiditeit die andere
beleggingsvormen bieden. Ook de traditionele rol van goud als waardevaste belegging in tijden van grote (internationale) onrust is
minder evident geworden. Verwacht mag worden dat deze trends in de samenstelling van de officiële reserves zich zullen voortzetten,
waarmee de vooruitzichten voor een prijsherstel van goud zich niet structureel hebben gewijzigd. De aankondiging van de centrale
banken betekent vooral dat de onvermijdelijke afbouw van officiële goudreserves op een meer ordelijke wijze zal plaatsvinden. Naast de
grondstoffenproducerende (ontwikkelings)landen profiteren ook de centrale banken zelf van deze grotere aanboddiscipline, doordat
verdere goudverkopen tegen hogere prijzen kunnen worden afgewikkeld. Onwillekeurig dringt de parallel met het OPEC-kartel op de
oliemarkt zich op. Ook in deze markt lag een gebrekkige aanboddiscipline aan de aanvankelijk voortdurende prijsdaling ten grondslag.
Figuur 2. …en in de afgelopen 10 jaar
Copyright © 1999 – 2003 Economisch Statistische Berichten (www.economie.nl)