De bewindspersoon stapt lenig in zijn dienstauto en klapt zijn iPad open om de krant te lezen. ‘Zo’n columnist heeft het maar gemakkelijk. Vanuit zijn gerieflijke leunstoel becommentarieert hij de politiek, zonder rekening te houden met compromissen en draagvlak, laat staan slangenkuilen.’ Omdat er even geen betere gesprekspartner voorhanden is, neemt chauffeur Joop de honneurs waar.
Joop blijkt in een licht opstandige bui vandaag. In plaats van het gebruikelijke: ‘U heeft helemaal gelijk baas’, komt Joop langs met: ‘Waar doelt u precies op?’. ‘Lees maar. Ik zou niet avontuurlijk genoeg zijn. Een gotspe. De door mij gesuggereerde btw-verhoging was in 2012 nog taboe verklaard als gevolg van de fiscale agenda van mijn voorganger. Een gemeentelijk belastinggebied wordt al honderd jaar bediscussieerd maar altijd afgewezen, de levensloopoperatie is fonkelnieuw, de zzp-aanpak is in 2012 al eens ontploft. Als ik alleen al het woord vermogensbelasting in de mond neem, bellen er dezelfde dag 300 kokende VVD-leden op die hun lidmaatschap dreigen op te zeggen. Toch noem ik het in mijn brief niet avontuurlijk!’
Terwijl de staatssecretaris het ambtelijk bargoens verrijkt, geeft Joop, die de vele verloren uurtjes vult met het lezen van kranten en in de avonduren wel eens in een economieboekje snuffelt, zich nog niet gewonnen.
‘Gaat u niet te veel uit van de huidige situatie? Misschien moet u een radicale maatregel nemen en de boze burgers op de koop toe nemen. Die zijn dat morgen toch weer vergeten.’ ‘Zeg Joop, het schijnt dat de derde onderkorporaal van Vliegbasis Volkel nog een chauffeur nodig heeft.’ ‘Ok ik zeg al niets meer.’
‘Nee ga door, ik begin het grappig te vinden.’ Joop houdt zich niet in: ‘Waarom moet iedereen altijd gecompenseerd worden bij veranderingen? Met dat uitgangspunt liepen we nu nog in berenvellen rond, volgens mij. Laatst sprak ik bij het koffiedrinken de collega chauffeurs. Die horen natuurlijk de hele dag alle verhalen van de bewindspersonen. Volgens mijn collega’s bevinden jullie je in een andere wereld. De man in de straat kan het niet allemaal meer volgen en gaat in wanhoop maar PVV stemmen.’
‘Het is juist omgekeerd. Het electoraat wil belasting op arbeid omlaag maar als ik ergens aankom, klimt men in de gordijnen. De kiezers zijn schizofreen, want de ene dag blèren ze dat alles anders moet en de volgende dag moet alles bij het oude blijven tenzij iedereen er beter van wordt. Dat kan natuurlijk niet. Kiezers bevinden zich samen met hun alter ego in een parallel universum!’
Joop rijdt de oprijlaan van het ministerie op. ‘Een mooie definitie van een belastinghervorming, baas.’
Auteur
Categorieën