Het terugdringen van het gebruik van fossiele brandstoffen vereist in Nederland meer opwekking van groene elektriciteit. Nu de uitvoering van het Klimaatakkoord en het coalitieakkoord vorm krijgen, blijkt dat meer dan een kwart van de landelijke opschaling is gepland in dunbevolkte gebieden. Dat zal het nog moeilijker maken om voor de uitvoering van de plannen aan voldoende mensen te komen.
In het Klimaatakkoord zijn er dertig regio’s in het leven geroepen die de Regionale Energiestrategie (RES) moeten gaan vormgeven. Op 1 juli 2021 hebben de regio’s een eerste indicatie gegeven van de hoeveelheid groene energie die men in 2030 zelf verwacht te kunnen opwekken.
De figuur toont de geplande extra opwekking in 2030, samengevat door het Planbureau voor de Leefomgeving, ten opzichte van de al bestaande opwekking per regio, geregistreerd door het Centraal Bureau voor de Statistiek – en gecorrigeerd voor het aantal inwoners per regio. Dan blijkt dat de toename in zonne- en windenergie in dunbevolkte regio’s, zoals Goeree-Overflakkee en Groningen, per inwoner wel twee tot drie keer zo groot te zijn als het landelijke gemiddelde.
Met het oog op de beschikbare ruimte ligt de concentratie van de extra opwekking in minder dichtbevolkte regio’s wellicht voor de hand, maar het zal een grote uitdaging worden om aan voldoende mensen te komen. De arbeidsmarkt voor technici is al jaren zeer krap, óók in dunbevolkte gebieden. Zowel de bouw van windmolens en zonnepanelen als de bijkomende netverzwaring vergt veel technisch personeel, terwijl er ook voor het reguliere onderhoud en de rest van de klimaat- en energietransitie veel arbeidskrachten nodig zijn. En vanwege de beperkte arbeidsmobiliteit worden juist afgelegen regio’s, zoals Groningen, sterker geraakt door de arbeidsmarktkrapte. Wat dat betreft is het in deze regio’s terugdringen van arbeidsmarktkrapte een extra belangrijke opgave.
