Het Centraal Bureau voor de Statistiek publiceert gemiddelde cijfers over bruto-uurlonen van werknemersbanen. Van 2006 tot 2021 stegen deze bruto-uurlonen met 6 euro naar 24,45 euro. Dat is een stijging van 33 procent. Achter dit gemiddelde gaan echter verschillen schuil.
Tussen 2006 en 2021 zijn hogere uurlonen relatief meer gestegen dan de lagere (figuur). De toename in uurloon van werknemers in het tiende inkomenspercentiel was 30 procent, terwijl dat in het negentigste percentiel 35 procent steeg. Daarbij is het belangrijk om te beseffen dat loonstijging van één procent bij een laag loon minder euro’s oplevert dan eenzelfde stijging bij een hoog loon. Daardoor is het verschil 2,90 euro bij het tiende percentiel en 10,30 euro bij het negentigste percentiel.
In de hoogste loonpercentielen zien we een aanzienlijk hogere absolute loonstijging, terwijl de procentuele loonstijging juist afneemt. Bij deze groep is het loon dermate hoog dat een kleine procentuele stijging al leidt tot een flinke loonsverbetering in euro’s.
Aan de onderkant van de verdeling valt een piek te zien van de procentuele loonstijging rond het vijfde percentiel. Dit komt door de stapsgewijze verlaging van de minimumloonleeftijd in 2018 en in 2020. Hierdoor namen de minimumlonen van jongeren van 18 tot 22 jaar met meer dan gemiddeld toe. Daarnaast had de stijging van het aantal geregistreerde stagebanen met lage uurlonen en andere administratieve wijzigingen invloed op het uurloon van de laagste percentielen.
Deze cijfers zeggen iets over de ontwikkelingen van het loonlandschap in zijn totaliteit. Of de loonstijging per percentiel ook toekomt aan de persoon of baan die in 2006 in een bepaald percentiel zat, kan op basis van de uitkomsten niet worden gezegd. Verschillende percentielen van uurlonen zullen immers door de tijd heen niet altijd dezelfde banen bevatten en ook personen wisselen tussen percentielen aan de hand van hun carrièrepad.
Auteur
Categorieën
