Door de corona-uitbraak vreesden overheden een forse toename van de overheidsuitgaven. Schuld-agentschappen in de eurozone haalden daarom uit voorzorg veel geld op in 2020, en brachten dit bij de centrale banken onder als overheidsdeposito’s. Het depositosaldo van eurolanden steeg snel (figuur), en is sindsdien hoog gebleven door de grote onzekerheid. Dit saldo bedroeg in juli in totaal 620 miljard euro. Wanneer overheden om deze reden besluiten om hun deposito’s snel af te bouwen, dan kan dat de geldmarkt verstoren.
Overheden in de eurozone beschikken over een depositorekening bij hun centrale bank alwaar ze geld kunnen aanhouden om bijvoorbeeld obligatieaflossingen te betalen. Overheden ontvangen in principe maximaal nul procent rente op deze tegoeden, om zo het aanhouden van deposito’s te ontmoedigen. Als overheden grote geldhoeveelheden aan de markt onttrekken, dan kan dit namelijk de doorwerking van het monetaire beleid verstoren.
Het recente besluit van de Europese Centrale Bank (ECB) om de beleidsrente weer te verhogen naar een positief niveau van 0,75 procent, maakt het aanhouden van hoge overheidstegoeden tegen nul procent onvoordelig.
Overheden kunnen hun saldo verlagen door minder kortlopend papier (bills) uit te geven of door geld in de markt weg te zetten in ruil voor onderpand (repo-transacties). Dergelijke reacties leiden tot een lager aanbod van of een hogere vraag naar veilig staatspapier.
Aangezien er door de huidige economische onzekerheid al sprake is van een schaarste in veilig staatspapier, zou een snelle saldoverlaging kunnen leiden tot verstoringen op de geldmarkt. De ECB heeft daarom besloten tot een tijdelijke uitzondering op de maximumvergoeding voor overheden van nul procent. Hierdoor worden overheidssaldo’s tot 1 april 2023 de facto vergoed tegen de korte marktrente. Deze beslissing geeft overheden de tijd om hun saldo geleidelijk weer af te bouwen, waardoor er een grote verstoring van de geldmarkten wordt vermeden.
Auteur
Categorieën