Economen over het onderwijs: lessen uit de praktijk

De afgelopen tijd heeft Rethinking Economics verschillende, voornamelijk universitaire, economiedocenten geïnterviewd over de onderwijspraktijk. Uit acht interviews zijn een aantal best practices voor het economieonderwijs gedistilleerd; elementen waar verschillende docenten goede ervaringen mee hebben en die de kwaliteit van het universitaire economieonderwijs zouden verbeteren, als zij structureel geïmplementeerd zouden worden in alle collegezalen.

Onderliggend aan praktische handvaten voor hoe het economieonderwijs verbeterd kan worden, ligt echter een fundamenteler vraagstuk: met welk doel leiden we toekomstige economen eigenlijk op? Is het doel puur om hen klaar te stomen voor een wetenschappelijke carrière, of zou de opleiding ook moeten voorbereiden op een maatschappelijke functie, buiten de universiteit? De vervolgvraag: wat zijn de vaardigheden die economen in spé op de universiteit moeten opdoen om later succesvol te zijn in hun werk?

Voor promotietrajecten en de meer specialistische masters lijkt het antwoord op deze vraag vrij evident; deze programma’s zouden zich — zoals nu vaak al gebeurt — vooral ten doel moeten stellen goede academische economen op te leiden. Dat wil overigens niet zeggen dat deze programma’s uitsluitend zeer specialistische kennis moeten aanbieden; juist ook bredere of meer vanuit de praktijk ingestoken mastercurricula kunnen voor toekomstige onderzoekseconomen zeer waardevol zijn. De onderzoekswereld heeft immers behoefte aan specialisten én generalisten.

Maar hoe zit het met de economiebachelor? Veruit het grootste deel van de studenten in deze opleidingen gaat verder als econoom in de praktijk, in rollen als manager, consultant, bankmedewerker, beleidsmaker of journalist. Natuurlijk zouden deze programma’s zich niet expliciet ten doel moeten stellen om geen academische economen op te willen leiden; wel zouden ze meer aandacht kunnen besteden aan die zaken die voor het overgrote deel van de populatie de meeste waarde opleveren.

Wat Rethinking Economics betreft zouden zeker de bachelorcurricula zich moeten richten op het verkrijgen van een brede blik op economie, het kennismaken met diverse economische denkwijzen en wetenschappelijke disciplines, het toepassen en toetsen van theoretische inzichten in de praktijk, en het kritisch en onafhankelijk leren denken. Maar wat vinden economen werkzaam in de praktijk hier eigenlijk zelf van? Zij zijn tenslotte ervaringsdeskundigen wat betreft de vraag wat voor vaardigheden een praktisch georiënteerde econoom nodig heeft om in een latere carrière te excelleren.

Om hier achter te komen, gaat Rethinking Economics de komende maanden economen werkzaam in de praktijk interviewen. Doel is inzichtelijk te krijgen hoe het takenpakket van economen er in de praktijk uit ziet, welke vaardigheden ze hierbij inzetten, en wat zij denken dat nodig is in economieopleidingen om economen hiervoor gedegen te equiperen. Ons doel is hierbij een zo groot mogelijke variëteit aan economen te interviewen, of ze het nou met ons eens zijn of niet.

We streven ernaar dat deze serie bijdraagt aan het inzichtelijk maken welke vaardigheden economiestudenten zouden moeten ontwikkelen in hun bachelorfase. Hiermee hopen we de discussie over het economieonderwijs weer een stap verder te brengen. En natuurlijk hopen we dat u de serie met veel plezier zal gaan lezen.