.
ESB Ceteris paribus
192 Jaargang 98 (4656) 22 maart 2013
Ceteris paribus
Right to Buy
Veel landen proberen sociale problemen op te lossen door de bevolkingssamenstelling
in wijken gevarieerder te maken. Dit kan door
bewoners van sociale huurwoningen het wettelijke recht te geven
om deze woning te kopen, zoals in het Britse Right to Buy-systeem
(RTB). Kleinhans en Van Ham tonen aan dat de meest gewilde woningen
in de beste buurten als eerste verkocht worden, wat leidt tot
concentratie van armoede in de minst gewilde buurten. Daarnaast
ontstaat in buurten met relatief welvarende huishoudens een verdere
stijging in het woningbezit. Tot slot creëert het RTB-systeem problemen
rond het onderhoud van de aangekochte woningen, aangezien
eigenaren de kosten hiervan vaak niet kunnen opbrengen.
Kleinhans, R. en M. van Ham (2013) Lessons learned from the largest tenure
mex operations in the world: right to buy in the United Kingdom. IZA Discussion
Paper Series, 7168.
U i t g e l i cht
De F16, maar wat nu?
Ervaringen in de Verenigde Staten hebben geleerd dat een zuivere afweging
van voor- en nadelen of, meer toegespitst, van kosten en opbrengsten,
ernstig kan worden vertroebeld. Dat heeft dan met name
betrekking op het kostenaspect. Zo hebben Amerikaanse schrijvers
erop gewezen dat een onderneming – om een militaire opdracht
te krijgen – vaak een bod doet dat aanzienlijk beneden de feitelijke
kostenraming ligt. Heeft de regering vervolgens voor de aankoop de
goedkeuring van het Congres verkregen, dan zal de
onderneming niet schromen alsnog van de overheid
de „onvoorziene kosten” gefinancierd te krijgen.
Van Niekerk, N. (1975) De YF 16, maar wat nu? ESB, 60(2988),
125-126.
U i t de oude E S B -doos
Twintig jaar geleden schreef de WRR dat het voor
de hand ligt dat toekomstige ouderen zelf de kosten
van de vergrijzing dragen. De toenmalige politici
(Kok, Brinkman, Bolkestein en anderen) verwelkomden deze
conclusie. Natuurlijk, want zij hoefden niets te doen, terwijl ze
zowel bij de zorg als bij de pensioenen (grotere) potjes hadden
kunnen vormen. Nu zijn de potjes bijna leeg en de ouderen die
de WRR op het oog had zijn aan de beurt om hun deel van de
vergrijzingskosten te betalen. Maar ze willen niet. Ze sluiten
zich aan bij een partij die 50Plus heet en die pensioenen op de
pof wil uitkeren en die vindt dat overwinterende pensionada’s
extra zorgvoorzieningen moeten krijgen. Henk Krol is de lijsttrekker
van deze partij en als hem gezegd wordt dat bejaarden
de hoogste vermogens van Nederland hebben, dan zegt hij dat
bejaarden alleen gemiddeld rijk zijn; er zijn ook arme ouderen.
Zeker, die zijn er, maar extraatjes voor alleen de arme bejaarden
stelt hij niet voor. Geen gezeik, alle oudjes rijk, is zijn devies. Ik
ben er te oud voor, maar anders zou ik me bij een 40Min-partij
aansluiten.
Vraag v/d week
Aan Harry Verbon, hoogleraar aan de Universiteit van T
ilburg.
Is er reden voor een
‘ 40Min-partij? ’
De auteur heeft verklaard dit artikel alleen te publiceren in ESB en niet elders
te publiceren in wat voor medium dan ook. Het is wel toegestaan om het artikel voor eigen gebruik
en voor publicatie op een intranet van de werkgever van de auteur aan te wenden.