VVD
De Keuze van de VVD
S
ucces wordt niet makkelijk gegund
in de politiek . Zo roept de oppositie
in koor dat de economie presteert
dankzij de wereldwijde conjuncturele
groei en ondanks het kabinet. Aangezien de
VVD sinds 1994 deel uitmaakt van de regering
en daarbinnen in hoge mate verantwoordelijk
was voor het financieel economische beleid
moet inmiddels empirisch te toetsen zijn welk
effect onze inzet heeft gehad. Daarom begin ik
met een artikel dat terugblikt op de economische ontwikkeling in deze periode. Het artikel
‘Terug in het spoor’van C. van Dijkhuizen
biedt een mooi overzicht. In duidelijke grafieken wordt getoond hoe de overheidsschuld
is gedaald van meer dan zeventig procent tot
ruim vijftig procent en dat de cumulatieve
groei van het BBP in Nederland boven het EU
gemiddelde ligt. Het belangrijkste resultaat
weerspiegelt zich natuurlijk in het werkloosheidspercentage. Dijkhuizen moest weliswaar
vorig jaar nog een stijging laten zien, inmiddels weten we dat er sprake is van een forse
daling en een werkloosheidspercentage dat bij
de laagste in de EU hoort. Een periode van
twaalf jaar met gemiddeld veel betere prestaties dan de landen om ons heen is het beste
bewijs dat het financieel economische beleid
heeft gewerkt.
Een even interessante terugblik, maar ook
een vingerwijzing voor de toekomst, bevat het
artikel ‘Flexibilisering is gunstig voor banengroei’ van G.E. Hebbink van DNB. Opnieuw een
langjarige terugblik op de effecten van economisch beleid, specifiek op de flexibilisering
van de arbeidsmarkt. Hebbink concludeert:
“Dit betekent dat de arbeidsmarkt in structurele zin flexibeler is geworden. Tegelijkertijd
behoort de Nederlandse arbeidsmarkt, eveneens in structurele zin, tot de best presterende
onder de landen van de OESO, zowel wat
betreft werkgelegenheidsgroei als werkloosheidsafnameâ€.Nu de laagconjunctuur waarin
dit artikel werd geschreven weer achter ons
ligt weten we dat de Nederlandse arbeids-
100
ESB november
2006
markt veel robuuster heeft gereageerd dan in
het verleden en dat de torenhoge werkloosheid van begin jaren 80 niet is teruggekeerd.
Opnieuw een bewijs dat beleid heeft gewerkt.
Tegelijkertijd schrijft Hebbink: â€Niettemin is er
nog veel vooruitgang te boeken, vooral bij vast,
niet-flexibele arbeidsrelaties. Een voorbeeld is
de ontslagbescherming bij deze groep werknemers, die vergeleken met andere landen op
een hoog niveau ligtâ€.  Dit zijn ware woorden,
daarom maakt de VVD in haar verkiezingsprogramma die keuze voor verdere flexibilisering
dan ook.
Een aanrader voor politici is ook het artikel
‘Privatisering loont voor luchthavens’ van
P. Eichholtz en R. van Ouwerkerk. Het thema
privatisering is langzamerhand een taboeÂ
onderwerp geworden. Het genoemde artikel
biedt een prima remedie tegen koudwatervrees;
glashelder wordt aangetoond dat “privatisering
van luchthavens bedrijfseconomische voordelen
oplevertâ€. Wat mij betreft verplichte kost voor
gemeenteraadsleden en kamerleden die denken
dat meehuilen in het antiprivatiseringskoor ook
werkelijk het belang van de burger zou dienen.
Stef Blok