De staat van het economieonderwijs op universiteiten is minder somber dan wordt geschetst. Economen mogen vaker met hun poten in de modder, maar wereldvreemde wiskundefetisjisten zijn ze niet.
In het kort
Deze reactie op de opiniebijdrage van Joris Tieleman in de Volkskrant hebben de auteurs eerst aan de Volkskrant aangeboden. De Volkskrant heeft niet gereageerd op dit aanbod. Het artikel is geschreven op persoonlijke titel.
Zaterdag stond er een artikel in de Volkskrant van promovendus Joris Tieleman die leegliep over de wereldvreemdheid van economen en hun opleidingen waar maar weinig goed lijkt te gaan.
Teveel wiskunde, geen context, geen alternatieve stromingen, geen relatie met werkelijkheid, niets van crisis geleerd, verouderde boeken, conservatief volk; het is eigenlijk een half wonder dat Tieleman überhaupt doorging met economie studeren.
Nu zijn wij ook bepaald niet tevreden met een aantal onderdelen van het curriculum en delen we sommige kritiekpunten van Tieleman, maar de karikatuur die Tieleman van het economieonderwijs maakt, doet zijn boodschap meer kwaad dan goed. Tijd voor een realitycheck voor Tieleman dus; we doen dat aan de hand van onze eigen ervaringen.
Het beeld van Tieleman is achterhaald. Wil je meer leren over aanpalende vakken en de maatschappelijke context, dan kun je een universiteit kiezen die bekend staat om interdisciplinariteit, zoals Nijmegen of Utrecht. Jasper geeft in Utrecht college aan de eerstejaars uit het Core-boek dat Tieleman als goed voorbeeld roemt. Daarnaast biedt iedere opleiding economie op elke universiteit van Nederland keuzevakken economische geschiedenis, zorgeconomie, arbeidseconomie, klimaatverandering en gedragseconomie aan.
Ook binnen vakken heeft Tieleman’s beeld een update nodig. Thomas Piketty – die Tieleman verontwaardigd afdoet als volledig genegeerd – was juist de huis- tuin en keuken econoom van Sarah’s Masteropleiding in Utrecht. Tijdens haar bachelor kon Sarah voor een boekpresentatie uit verschillende maatschappelijk relevante economen kiezen – van Milton Friedman tot Paul Krugman.
En dan die vermaledijde wiskunde. Wiskunde blijkt een uitermate geschikte taal om veel van de rationele en soms ook minder rationele gedragingen te bestuderen, of je het nu leuk vindt of niet. Economieopleidingen worden echt niet beter door te bezuinigen op wiskunde. Dit inzicht is een bouwsteen in de economielesmethode die Marcel schrijft. Een methode die bovendien benadrukt dat economie veel meer is dan geld, winst en nut.
Slaat Tieleman de plank dan helemaal mis? Nee, er zijn steeds meer mensen, waaronder ondergetekenden, die vinden dat economen veel harder hun best moeten doen om de context te beschrijven wanneer wiskundige modellen relevant zijn en wanneer niet. Hier ligt een belangrijke taak voor docenten en hierin heeft Tieleman gelijk. En als ze dan toch bezig zijn, dan kan het geen kwaad die context te illustreren met alledaagse voorbeelden uit de praktijk.
Maar veel docenten zijn al lang onder de steen vandaan gekropen, waar Tieleman denkt dat ze de afgelopen jaren geleefd hebben. En wie weet gaan de nieuwe generatie Tielemans de studie dan nog leuk en relevant vinden ook en kunnen ze kritisch zijn zonder er een karikatuur van te maken.
Auteurs
Categorieën