Redactioneel ESB
Broodnodig
“H
de morele druk die misbruik van
et begon in de
het schenkingsrecht moest voorbange dagen
komen. Toen ik hem vroeg naar
dat ik, noodhet doktersadvies zei hij de dokter
gedwongen,als
niet gesproken te hebben. Eigenlijk
zzp’er aan de slag ging. Mijn inviel het allemaal wel mee, maar hij
komsten waren onzeker. Er moest
deed gewoon liever even rustig aan,
maar net een klus zijn, bij een goeden ook wilde hij weleens wat teruglopend bedrijf dat mee kon veren
zien van zijn inleg. Daar zat ik dan
op buitenlandse bestedingsvlagen.
met een moreel dilemma. Ik wilde
Niet dat ik daarover wil zeuren, op
hem niet erbij lappen, maar tegede moderne flexicuritymarkt is dat
lijk bleef ik opnieuw achter met
natuurlijk net zo. Nee, problemavragen. Zouden ook andere uitketisch was alleen dat sociale zekerringstrekkers minder ziek zijn dan
heid voor zzp’ers nog slecht gereze zich voordoen? Moeten er geen
geld was. Te duur, te ingewikkeld,
Gelijn Werner
objectieve richtlijnen komen voor
te veel uitzonderingen.
Redacteur ESB
wie onder welke omstandig eden
h
Ik zocht mijn heil elders. Bij het
g.werner@sdu.nl
in aanmerking komt voor een
Broodfonds welteverstaan, dat op
schenking? Ik bleek niet de enige
zijn beurt bestond uit zogeheten
te zijn met deze vragen. Vanaf dat
schenkkringen. De opzet was eenvoudig: twintig tot vijftig deelnemers die elkaar met een moment moesten ingehuurde artsen gaan uitmaken of iemaandelijkse inleg verzekerden van een schenking bij ziekte. mand recht had op een schenking.
Iedereen mocht meedoen, elk tegen dezelfde lage premie. Bij ingang van het vijfde jaar begon het me te dagen dat
Keuringen en kleine lettertjes waren er niet, gewoon een het Broodfonds inmiddels nog bitter weinig afweek van
schenking bij ziekte, plus morele support. En bij uitstappen een traditionele verzekering. Omdat de overheid deelname
zou je de niet-gebruikte inleg gewoon weer terugkrijgen. fiscaal steunde en ik zaken liever bij het oude liet, bleef ik
De toenmalige politiek sprak verwonderd van geweldige toch maar meedoen. Wat kreeg ik daar een spijt van. Ik liep
marktwerking, een bijzonder staaltje solidariteit en een col- een beenbreuk op, dus op zich had ik recht op een uitkelectief dat navolging verdiende. Toen een bevriende zzp’er ring. Maar ik was niet de enige. Door een bedrijfsongeluk
raakten drie deelnemers gelijktijdig aan bed gekluisterd. Tel
me tipte sloot ik me gauw aan.
Over het eerste jaar mocht ik niet klagen. Een lage premie, daarbij op zes andere arbeidsongeschikte deelnemers, en
geen ziekte. Wel ging mijn premie op aan ziekte van deel- duidelijk werd dat het fonds op geen enkele manier kon volnemers die ik niet kende, maar dat was bij een traditionele doen aan zijn financiële verplichtingen. Fluiten kon ik naar
verzekering niet anders. Ook het tweede jaar was ik gezond, mijn centen. Daar zat ik dan met mijn goede gedrag, op de
al betaalde ik gaandeweg het jaar wel wat meer premie. bank, zonder een cent te makken.
Kennelijk werd er toch meer aan de zieke deelnemers ge- Zelf kwam ik er wel bovenop, met het Broodfonds liep het
schonken dan er in totaal binnenkwam. Gezonde deelne- slechter af. Het probeerde een faillissement nog af te wenmers begonnen vragen te stellen, en sommige schreven zich den door invoering van risicoverevening tussen de schenkuit. Toen het derde jaar opnieuw de premie omhoog ging, kringen, maar niemand die er nog brood in zag. Wat volgde
en opnieuw gezonde mensen zich uitschreven, begon ook was een ongekende run op het ingelegde verzekeringsgeld
ik mezelf vragen te stellen. Wat nu als ik met alleen onge- en het einde van een boeiend stukje pionierswerk. De polizonde deelnemers overblijf ? Moeten we deelnemers voor tiek sprak van een ondernemersrisico en liet het daarbij. Bij
inschrijving niet beter screenen? Zou het niet wat zijn om de eerstvolgende verkiezingen gaven de politieke partijen
deelnemers met een hoger ziekterisico meer in rekening te beter thuis. Geen fiscale steun voor krakkemikkige kaarbrengen? Na invoering van toelatingsprocedures en premie- tenhuizen die schijnzekerheid bieden meer, maar een échte
collectieve verzekering voor moeilijk verzekerbare zelfstandifferentiatie besloot ik het nog even aan te zien.
Het vierde jaar ging de premie amper omhoog, maar nieuwe digen was het devies.
problemen kwamen aan het licht. Mijn bevriende zzp’er had Mijn beste kleinzoon, prijs jezelf gelukkig en volg een goede
rugklachten en deed een beroep op zijn schenkingsrecht. raad: sluit een degelijke entreprecurity-verzekering af, zet
Kringgenoten stuurden hem kaartjes, belden opbeurend op wat geld opzij, trouw een goede vrouw en klop bij mij aan
en kwamen vriendelijk op bezoek. Precies de morele sup- als je even krap zit. Van je familie moet je het hebben, niet
port waar het Broodfonds patent op had, en meteen ook waar? Opa kan het weten.â€
Jaargang 97 (4646) 26 oktober 2012
De auteur heeft verklaard dit artikel alleen te publiceren in ESB en niet elders
te publiceren in wat voor medium dan ook. Het is wel toegestaan om het artikel voor eigen gebruik
en voor publicatie op een intranet van de werkgever van de auteur aan te wenden.
621