.
ESB Ceteris paribus
224 Jaargang 98 (4657) 5 april 2013
Ceteris paribus
Productieketens
De fragmentatie van productieprocessen over landen
neemt sinds 1995 sterk toe. In 2008 zijn de productieprocessen
van de elektronica- en transportsector het
meest gefragmenteerd over landen, en voedsel en delfstoffen
het minst. België, Ierland en Nederland hebben
gemiddeld de meeste gefragmenteerde productieketens.
Productieketens waren in 1995 vooral gefragmenteerd
binnen EU-lidstaten, dit is sindsdien afgenomen door
een toegenomen deelname van niet-Europese landen.
Los, B., M.P. Timmer en G.J. de Vries (2013) Made in Europe? Trends
in international production fragmentation. GGDC Research Memorandum,
131.
Uitgelicht
Bezuinigingen
Het rode potlood schrapt verwachtingen die de overheid
zelf heeft gewekt, het doorkruist idealen die zij
heeft gedeeld, en het zet een streep door activiteiten
waarvan zij veelal heeft erkend dat zij nuttig waren. Te
veel wordt het beleid gezien als een financiële operatie,
die wordt gerechtvaardigd door een verwijzing naar de
hoogte van het financieringstekort (…). Te weinig wordt
perspectief geboden, alternatieven aangedragen, mensen
geactiveerd. In plaats daarvan ontstaan boekhouderige
discussies over rekenfouten die de geraamde omvang van
de ontslagen beïnvloeden. Het beleid van
de overheid, financieel navelstarend en
verder zonder een sprankje fantasie, leidt
zo naar een moreel failliete samenleving.
Admiraal, P.H. (1983) Bezuinigingen, ESB
68(3397), 235.
Uit de oude ESB-doos
Het idee van low-cost carriers (LCC’s) om toe te treden tot
de markt van langeafstandsroutes is verre van nieuw. Er zijn
echter nog relatief weinig LCC’s die op dit moment daadwerkelijk
in deze markt actief zijn. Dit komt omdat de voordelen van
het huidige low-cost businessmodel slechts in beperkte mate op langeafstandsroutes
toepasbaar zijn. Goedkope secundaire luchthavens, die
vaak geëxploiteerd worden door LCC’s, liggen over het algemeen ver
weg van locaties met een grote vraagdichtheid of hebben niet de infrastructuur
om langeafstandsvluchten te ontvangen. Daarnaast worden
producten die standaard niet of slechts tegen betaling worden aangeboden,
zoals voedsel, in-flight entertainment en extra beenruimte, steeds
belangrijker voor de consument naarmate de vliegtijd toeneemt. Intussen
zitten de traditionele luchtvaartmaatschappijen niet stil en kopiëren
ze de kostenreducerende noviteiten die LCC’s eerder hebben geïntroduceerd.
Het gevolg is dat de langeafstandsvluchten van de traditionele
luchtvaartmaatschappijen reeds tegen zeer competitieve prijzen worden
aangeboden. Het lijkt daarom logisch te veronderstellen dat het standaard
low-cost businessmodel te beperkt toepasbaar is op langeafstandsroutes.
Het is dus wachten tot de regionale markten van prijsvechters
volledig verzadigd zijn en nieuwe businessmodellen worden ontwikkeld
die de markt van low-cost langeafstandsroutes tot een aantrekkelijke investering
maken.
Vraag v/d week
Aan Bas Karreman, universitair docent aan de Erasmus Universiteit
Rotterdam
Wanneer vliegt de eerste
low-cost luchtvaartmaatschappij
intercontinentaal? ‘
’
De auteur heeft verklaard dit artikel alleen te publiceren in ESB en niet elders
te publiceren in wat voor medium dan ook. Het is wel toegestaan om het artikel voor eigen gebruik
en voor publicatie op een intranet van de werkgever van de auteur aan te wenden.