De OESO doet onderzoek door landen te vergelijken. Haar blik van buitenaf kan mogelijk ook nieuwe inzichten bieden voor de nationale beleidsdiscussies. Wat kan Nederland leren van de adviezen die de OESO geeft? In dit artikel een overzicht op basis van rapporten van de afgelopen vier jaar.
In het kort
Dit artikel is, zoals alle artikelen in ESB, op persoonlijke titel geschreven
In het kort
– Op veel relevante ranglijstjes staat Nederland in de top tien.
– Het poldermodel heeft Nederland geen windeieren gelegd, maar de uitdaging is hoe dit aan te passen aan de 21e eeuw.
– Het merk Nederland moet beter op het netvlies van de buitenwereld komen, zeker in het Europa na de Brexit.
De OESO heeft als missie ‘better policies for better lives’ en biedt, door haar internationale blik, inzicht in wat een goede beleidsstandaard is en welke landen daarin uitblinken. Dat inzicht is van nut bij het geven van concrete en solide onderbouwde beleidsadviezen. Minister-president Rutte drukte dit als volgt uit: “De regering ziet de OESO als een instrument van internationale ordening en een mechanisme om kennis te delen over best practices op alle relevante beleidsterreinen.” (OESO, 2015a).
De OESO zit vanzelfsprekend niet op de stoel van Nederlandse politici en bestuurders. Maar wat de organisatie wel biedt, is een oordeel op basis van internationaal vergelijkend onderzoek. Anders dan andere internationale organisaties, zoals het IMF, bestrijkt de OESO een veel breder palet aan beleidsterreinen dan het financieel-economische beleid. Ze herkent daardoor de sterke punten en mogelijkheden, maar ook de zwakke punten en bedreigingen van Nederland die in het publieke beleidsdebat soms onderbelicht blijven.
In de afgelopen jaren zijn er op bijna alle relevante beleidsterreinen rapporten van de OESO over Nederland verschenen. Wie door een OESO-bril naar Nederland kijkt, stuit na enig grasduinen op een interessant lijstje aandachtspunten. Om een beschrijving te geven van hoe de OESO over Nederland denkt, hebben wij alle relevante rapporten uit de periode 2015–2018 doorgespit, om daar de concrete diagnoses en beleidsaanbevelingen uit te halen (kader 1). De belangrijkste beleidsaanbevelingen zijn weergegeven in een sterkte-zwakte-analyse van de Permanente Vertegenwoordiging bij de OESO (tabel 1). Deze kan enig houvast bieden in het huidige beleidsdebat en Nederland kan baat hebben bij een agenda die gericht is op de convergentie richting ‘best practices’.
Klik op de SWOT-analyse om deze te downloaden
