De Europese Unie stelt vast hoeveel er maximaal mag worden uitgestoten, het emissieplafond. Voor die hoeveelheid CO2 maken zij uitstootcertificaten, en bedrijven moeten certificaten inleveren als ze vervuilen.
Het in 2005 geïntroduceerde emissiehandelssysteem van de Europese Unie heeft als doel om de energietransitie te bevorderen door emissies te beprijzen en het aantal rechten op emissies geleidelijk aan te beperken.
Het emissiehandelssysteem van de Europese Unie (EU ETS) heeft als doel om de uitstoot van broeikasgassen terug te brengen. Hoe ontwikkelt zich de CO2-uitstoot in de verschillende sectoren en lidstaten?
In het licht van de klimaatafspraken die eind 2015 in Parijs zijn gemaakt, is het van groot belang om de uitstoot van koolstofdioxide (CO2) adequaat te beprijzen. In de Europese Unie wordt het uitstoten van CO2 beprijsd via het emissiehandelssysteem (EU ETS). Maar de prijs blijft veel lager dan verwacht. Kan Nederland zelf aanvullende maatregelen nemen?
Energietransitie wordt gezien als een belangrijk onderdeel van het klimaatbeleid, maar hoe effectief is het eigenlijk bij het verminderen van de broeikasgas-emissies? Is het wel zo dat het stimuleren van duurzame energieopwekking de emissies verlaagt?
Arme én rijke landen hopen dat de afgesproken, noodzakelijke afname in de CO2-uitstoot kan worden gerealiseerd zonder de economische groei te beperken of te schaden. Hierbij gaat men ervan uit dat een ‘ontkoppeling’ van economische groei en emissies van broeikasgassen mogelijk is en feitelijk al plaatsvindt – maar is dat wel terecht?
De meeste mensen zijn ervan overtuigd dat klimaatverandering een bedreiging vormt en dat er op de een of andere manier iets aan gedaan moet worden. Ook is het duidelijk dat het uitstoten van broeikasgassen zoals koolstofdioxide (CO2) nog steeds te goedkoop is, en dus duurder moet worden om deze emissies afdoende te verminderen. Maar hoeveel zou CO2 moeten kosten?
Dat het emissiehandelssysteem van de Europese Unie (EU ETS) momenteel niet werkt, daar is vriend en vijand het over eens; maar bij de oplossingen komen de verschillen om de hoek kijken. De onderhandelingen over de EU ETS-regels voor de periode 2021–2030 zijn momenteel in volle gang en ik heb de eer om deze namens de Europese Groenen te voeren.
Industrialisering wordt vaak gezien als een bron van welvaart. Is dat terecht? Franck en Galor onderzoeken dit aan de hand van de adoptie van stoommachines tijdens de Franse revolutie. Ze vinden dat industrialisatie op korte termijn tot welvaartswinsten leidde, maar op de lange termijn schadelijke effecten had.
De winstmarges van Amerikaanse bedrijven zijn de laatste decennia flink toegenomen: van gemiddeld 18 procent in 1980 tot 67 procent in 2014. Dit concluderen De Loecker en Eeckhout op basis van een input-output-analyse op bedrijfsniveau. Deze ontwikkeling wijst op een toegenomen marktmacht, wat mogelijk het gevolg is van schaalvergroting door acquisities en overnames, en deregulering.