Een proces met uitzicht
Aute ur(s ):
Lemstra, W. (auteur)
Burgemeester van Hengelo
Ve rs che ne n in:
ESB, 83e jaargang, nr. 4170, pagina D25, 8 oktober 1998 (datum)
Rubrie k :
Reactie
Tre fw oord(e n):
publiek, private, samenw erking
Dit artikel is een reactie n.a.v.: Procesmanagement: de basis voor partnerschap, ESB-dossier, 8 oktober 1998, blz. D21-D26.
Het is bij pps belangrijk om onderscheid te maken tussen twee rollen van de overheid. Die eerste is die van regisseur van haar
kerntaken, zoals justitie. Hier is geen pps mogelijk. De tweede is de overheid als netwerkspeler: de arrangerende overheid. Hier is
pps mogelijk, met name als het gaat om voorzieningen als infrastructuur, waar de overheid de verantwoordelijkheid voor draagt, maar
die in samenwerking met het bedrijfsleven tot stand kunnen worden gebracht en beheerd.
In de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven doen zich spanningen voor. De ambtenaar krijgt te maken met een dubbele
loyaliteit. Enerzijds natuurlijk naar de overheid. De overheid draagt de zgn. drie R’s in het vaandel: rechtszekerheid, rechtvaardigheid en
rechtsgelijkheid. Anderzijds wil een ambtenaar die betrokken is bij een pps ook loyaal zijn aan het samenwerkingsverband. In deze
situatie moet hij kunnen ‘wheelen’ en ‘dealen’. Bedrijven geloven immers in drie E’s: efficiënt, effectief en eenvoudig.
Gegeven deze spanning is een procesbenadering van pps op zijn plaats, ook omdat pps-projecten een lange looptijd hebben (meestal 10
à 15 jaar). Pps vereist dus een ‘stayers’-mentaliteit. Toch is een benadering waarin alleen het proces centraal staat zonder de ambitie om
doelen te bereiken gedoemd te mislukken. De ambitie moet zijn om meerwaarde te creeren. Een pps zou dus in eerste instantie van een
procesbenadering gebruik kunnen maken, maar er moet altijd een punt zijn waar het proces stopt en de realisatie van gezamenlijke
ambities begint.
ESB-dossier: Publiek private samenwerking
Inleiding
J.W. Oosterwijk, Meer waarde door samenwerken
E.J. Bartelsman, M. Canoy, C. van Ewijk en B.A. Vollaard, Economie van publiek private samenwerking
L. Meijdam, Kiezen uit twee kwaden
Verenigd Koninkrijk
M. Spackman en Th. Van Dijk, Ervaringen met publiek private samenwerking in het Verenigd Koninkrijk
A.M.J. Kreukels en J.R. Hakfoort, Het leerproces bij pps
Japan
A. Bongenaar, ‘Window dressing’ in Japan
J.H.J. Zegering en N.E.M. de Jager, Japan kan beter leren van Nederland
Samenwerken
G.R. Teisman, Procesmanagement: de basis voor partnerschap
W. Lemstra, Een proces met uitzicht
Afwegen
W. Korving en J.G. in ‘t Veld, Selectie van pps-projecten
P. Treumann, Een simpele vergelijking?
Aanbesteden
B.A. Vollaard en W. Witteveen, Private kennis voor publieke behoeften
J.R. Hakfoort, Overheid en markt
J.H.M. van Bussel, H. van Engelenburg en G.J. van ‘t Land, De Rietvelden, een vernieuwd bedrijventerrein met pps
Epiloog
H.A. Keuzenkamp, De moraal
Copyright © 1998 – 2003 Economisch Statistische Berichten (www.economie.nl)