Voor beleggers is 2022 tot op heden een lastig jaar. Aandelenbeleggers in zowel de Verenigde Staten als Europa hebben te maken met forse verliezen van respectievelijk 20 en 16 procent. Doorgaans zoeken beleggers tijdens periodes met verhoogde risico’s hun toevlucht tot (veilig geachte) obligaties, waardoor die in waarde toenemen en zo de verliezen op de aandelenmarkt deels compenseren. Dit jaar bieden obligaties – met een verlies van 14 procent – echter nog geen schuilplaats: een situatie die sinds 1977 slechts twee keer eerder voordeed (figuur).
De gelijktijdige daling van aandelen- en obligatiekoersen wordt voornamelijk door inflatiezorgen veroorzaakt. Als gevolg hiervan verkrappen de centrale banken het monetaire beleid en lopen kapitaalmarktrentes op, waardoor obligaties in waarde dalen. Ook aandelenkoersen lijden onder de hogere rente, aangezien de toekomstige winsten hiermee verdisconteerd worden. Vooral aandelen afhankelijk van (onzekere) kasstromen ver in de toekomst – waaronder technologiebedrijven – dalen hierdoor hard (Nasdaq -28 procent dit jaar), evenals durfkapitaal en crypto’s.
Tegelijkertijd nemen de zorgen over de economische vooruitzichten toe door de hoge grondstofprijzen en het verkrappende monetaire beleid. Zowel marktpartijen als centrale banken verlagen de laatste maanden hun groeiverwachtingen. Ook beleggers lijken rekening te houden met een groeivertraging. Zo blijven cyclische aandelen – bedrijven gevoelig voor een economische neergang – recent achter bij de meer defensieve aandelen, die minder afhankelijk zijn van de conjunctuur.
Financiële markten blijven kwetsbaar voor verdere verliezen. Zo zou aanhoudende hoge inflatie kunnen leiden tot het dusdanig verkrappen van monetair beleid dat de economische groei hard wordt geraakt. Bovendien zijn analisten nog altijd optimistisch over de verwachte groei van bedrijfswinsten, waardoor er bij een groeivertraging een neerwaartse bijstelling van de winstverwachtingen in het verschiet ligt.
In het geval dat de groeivertraging uitmondt in een recessie, is de bodem op aandelenmarkten nog niet bereikt. Zo liepen de totale verliezen voor Amerikaanse aandelen tijdens voorgaande recessie-periodes verder op (mediaan: −34 procent) dan nu het geval is (−20 procent).
