■ Douwe Kingma (CPB)
De Federal Reserve (Fed), de centrale bank van de Verenigde Staten, brengt vier keer per jaar een puntenwolk naar buiten. Deze dot plots van de Fed laten zien hoe de leden van het bestuur het toekomstige verloop van de beleidsrente van de Fed inschatten. Financieel analisten wereldwijd gebruiken deze puntenwolken om een idee te krijgen van het monetaire beleid van de Fed in de komende jaren.
De afgelopen jaren stelde het bestuur zijn renteverwachting steeds weer naar beneden bij: de verwachte stijging van de beleidsrente werd iedere bijeenkomst weer vooruit geschoven omdat de inflatie tegenviel. Recent lijkt er aan dit vooruitschuiven een voorzichtig einde te zijn gekomen.
Dit is te zien in de figuur die de mediane schattingen voor de komende twee jaar weergeeft van de maart-bijeenkomsten in de periode 2014–2017 en van de meest recente bijeenkomst van september 2017. Als de renteverwachtingen niet veranderen, overlappen de schattingen deels. Maar als de renteverwachting naar beneden wordt bijgesteld, schuiven de curves naar rechts op.
Met haar rentebeleid streeft de Fed twee doelen na: volledige werkgelegenheid en stabiele prijzen. Het lijkt erop dat het bereiken van die doelen een toekomstige renteverhoging inhoudt en dat het bijstellen van de renteverwachtingen niet meer nodig is. Met het officiële werkloosheidspercentage van 4,4 procent in augustus zit het wel goed. Alleen de inflatie, in augustus 2017 op 1,3 procent, wil nog niet meewerken. Tegenvallende cijfers op dit gebied zouden er zomaar voor kunnen zorgen dat de grafiek voor maart 2018 ten opzichte van die van maart 2017 toch weer een stukje verder naar rechts zal opschuiven.
Ook heeft het Fed-bestuur de langetermijnverwachting voor de beleidsrente fors naar beneden bijgesteld (niet in de figuur). In maart 2014 was deze nog 4 procent, terwijl de verwachting in september 2017 neerwaarts was bijgesteld tot 2,8 procent.
Auteur
Categorieën