Na meevallende inflatie- en macrocijfers in november komt het narratief van een ‘zachte landing’ voor de economie steeds nadrukkelijker terug in de financiële pers en de activaprijzen. Onder het scenario van een zachte landing lukt het de centrale bank om de economie af te koelen en inflatie af te remmen, zonder dat de economie in een stevige recessie komt. Ondanks deze hoopvolle boodschap is de werkelijkheid weerbarstig: op basis van historische data is een zachte landing van de economie onwaarschijnlijk.
De dominantie van de verhaallijn van de ‘zachte landing’ valt terug te zien in het percentage artikelen op het nieuwsplatform Bloomberg (figuur), waarin de term ‘soft landing’ ter sprake komt. Dit aandeel is de afgelopen maanden fors gestegen tegen de achtergrond van dalende en ‘beter-dan-verwachte’ inflatiecijfers. Zo daalde in het eurogebied de kerninflatie van 5,5 procent in de zomer naar 3,4 procent in december. Bovendien houdt de groei in Amerika aan en past ook de beperkte daling van het bruto binnenlands product voor het eurogebied van 0,1 procent in het derde kwartaal, nog binnen het zachte landingsnarratief.
Ook financiële markten zetten steeds meer in op een zachte landing, vooral na bemoedigende macrocijfers in het laatste kwartaal van 2023. Zo daalde de Nederlandse tienjaarsrente van 3,3 procent begin oktober naar 2,3 procent eind december, terwijl Europese aandelenindices terrein wonnen (Eurostoxx 600: +7,5 procent).
Een breedgedragen narratief van een zachte landing biedt echter geen garantie op succes. Ook in de aanloop naar de (Amerikaanse) recessies van 2001 en 2007–2009 vond de term ‘zachte landing’ brede weerklank in de financiële berichtgeving. Bovendien blijkt een zachte landing in de praktijk lastig haalbaar. Zo kon de Amerikaanse centrale bank, van de elf monetaire verkrappingen sinds de jaren zestig, slechts één keer (1994–1995) een volledige zachte landing bewerkstelligen. Marktpartijen mogen zich dus niet rijk rekenen.
Auteurs
Categorieën