De nulrente van de ECB stelt monetair beleid voor nieuwe uitdagingen, zoals Jan Willem van den End in de ESB van afgelopen vrijdag aangeeft. Zijn conclusies:
“Effectief monetair beleid bij een nulrente vraagt volgens de nieuw-keynesiaanse theorie om aanpassing van de monetaire strategie, waarbij het prijsniveau in plaats van de inflatievoet de doelstelling is. Anders zouden de inflatieverwachtingen niet toenemen en daarmee de reële rente niet dalen. Immers, als de centrale bank gecommitteerd blijft aan een inflatiedoelstelling, houdt het publiek rekening met een monetaire verkrapping zodra de inflatie uitkomt boven de doelstelling. Er zijn echter goede redenen waarom centrale banken niet overgaan op een doelstelling voor het prijsniveau. Zo kan de economie instabiel worden als de inflatieverwachtingen zich anders ontwikkelen dan de centrale bank voor ogen heeft. Ook kunnen twijfels bestaan over het commitment van de centrale bank om na een periode van hoge inflatie terug te keren naar een lager inflatieregime. Door de rente lang laag te houden bestaat bovendien het risico dat financiële zeepbellen ontstaan. Hierdoor kunnen de reputatie en geloofwaardigheid van de centrale bank in het geding komen.”
Nieuw onderzoek toont nu aan dat het voeren van een ruim monetair beleid de geloofwaardigheid van de ECB als bestrijder van inflatie vooralsnog niet heeft aangetast.
—–
Heeft de balansverlenging van de ECB als gevolg van het ruime monetaire beleid in de eurocrisis de geloofwaardigheid van de inflatiebestrijdingsdoelstelling van de centrale bank ondermijnd? Moessner onderzoekt deze vraag met gegevens over de prijzen van inflatieverzekeringen voor de lange termijn in de eurozone over de periode 2008–2012. Het blijkt dat aankondigingen van nieuwe monetaire beleidsmaatregelen, zoals het opkopen van staatsobligaties en financieringsprogramma’s voor banken, de inflatieverwachtingen slechts marginaal verhoogden, wat erop duidt dat de geloofwaardigheid van de ECB als bestrijder van inflatie niet is aangetast.
—–
Een spannende vraag is of de invloed van een ruim monetair beleid op de geloofwaardigheid van de inflatiedoelstelling ook ná 2012 beperkt is gebleven. De argumenten tegen aanpassing van de monetaire strategie blijven bijzonder relevant.
Auteur
Categorieën