H.W. Lambers 1916-2004
Aute ur(s ):
Molle, W. (auteur)
Lecq, F. van (auteur)
Ve rs che ne n in:
ESB, 89e jaargang, nr. 4431, pagina 167, 16 april 2004 (datum)
Rubrie k :
In memoriam
Tre fw oord(e n):
Op 4 april j.l. oveleed prof. dr. H.W. Lambers. Hij was directeur van het Nederlands Economisch Instituut (nei) en hoofdredacteur van
esb.
Henk Lambers trad in 1938, toen hij nog student was aan de Nederlandse Economische Hogeschool (neh) bij het nei in dienst als junior
medewerker. De grote econoom F. de Vries zag in hem een opvolger. Lambers vertelde hierover, in de hem kenmerkende geestige stijl, dat
dit kwam doordat hij enkele woorden Latijn mompelde, waardoor de van origine jurist De Vries ontdekte dat hij “een alpha-econoom”
was. Lambers is gedurende bijna een halve eeuw in verschillende functies aan het nei verbonden gebleven.
Van 1941 tot 1943 vervulde hij de functie van plaatsvervangend hoofdredacteur van esb. In de laatste oorlogsjaren was hij adjunctsecretaris. Daarbij wist hij de integriteit van het blad te bewaken, ondanks druk vanuit de nsb. Dankzij zijn persoonlijke inzet kon esb
direct na de bevrijding met een oranje omslag verschijnen: het omslagpapier had hij verstopt bij zijn familie in Overijssel. Na de bevrijding
rees zijn ster snel. In 1947 werd hij hoogleraar aan de neh en kort daarna directeur van het nei.
In 1963 werden de eerste 25 jaar van zijn activiteiten voor nei en esb door prof. Jan Tinbergen in esb (6-3-1963) in de volgende
bewoordingen herdacht: “De eigenlijke bloei van het Instituut kon toch pas beginnen na de bevrijding. Deze periode markeerde in
Lambers’ werkzaamheden de snelle opgang, parallel in Hogeschool en N.E.I. […] Zijn aanvoelen van mensen en hun mogelijkheden
en zijn ongeëvenaard associatievermogen doet hem voor vele open plaatsen de rechte man – of vrouw -, voor vele mensen de rechte
plaats vinden. Zo schept hij een menselijke gemeenschap van voor hun taak berekende en daarin groeiende jonge economen, die het
N.E.I. een hecht en welvarend geheel maken.
De bijzondere verantwoordelijkheid van Lambers binnen het N.E.I. was en bleef die voor Economisch-Statistische Berichten. Het voor
een weekblad noodzakelijke tempo, het telkens weer aftasten van het wereld- en nationale gebeuren en het daarvoor uit te nodigen
schrijversensemble past bij zijn aard. In zijn gretig gelezen “Dezer Dagen” weerspiegelen zich dat wereldgebeuren, zijn speelse geest,
zijn onbegrensde belezenheid en zijn menselijke bezorgdheid of humor”.
Lambers is na dit zilveren jubileum nog bijna twintig jaar aan het nei verbonden geweest als directeur. In tegenstelling tot de prof. Leo
Klaassen, de president-directeur van het nei in die periode, kon Lambers maar een beperkt deel van zijn tijd aan het nei geven: zijn
hoofdtaak lag bij de neh. Hij heeft daar volledig zijn grote bestuurlijke talenten ontplooid en is vier perioden Rector Magnificus geweest.
Als directeur van het nei was Lambers niet rechtstreeks betrokken bij het onderzoekswerk, noch bij het dagelijkse management. Zijn
betrokkenheid uitte zich meer in een combinatie van strategisch denken en ‘management development’, zoals hierboven treffend
gekenschetst door Tinbergen. Hij inspireerde hen, die met hem in aanraking kwamen, door zijn inzicht en zijn wijsheid. Deze inspirerende
rol bleef hij vervullen, ook voor de hedendaagse studenten. De Rotterdamse economiefaculteit kent de Prof. Lambersprijs voor een
scriptieproject en de studenten maakten recentelijk via hun blad AElementair kennis met het gedachtegoed en de rijke persoonlijkheid
van de naamgever van de prijs.
Als econoom ging de interesse van Lambers uit naar de rol van instituties, een gebied dat nu opnieuw in de belangstelling staat. Hij
heeft er (vooral in esb) veel behartigenswaardige zaken over gezegd. Bij zijn afscheid als directeur in 1982 werd hem een bundel
aangeboden: Markten en instituties, geschreven door medewerkers van het nei en geredigeerd door de twee directeuren Klaassen en
Paelinck en de hoofdredacteur van esb Van der Geest.
Prof. Lambers werd na zijn afscheid als directeur lid van de Raad van Curatoren van het nei en is dat tot 1986 gebleven. Vanuit deze
verantwoordelijkheid heeft hij mede sturing gegeven aan de strategische heroriëntatie van het nei, die na het vertrek van prof. Klaassen
als president-directeur is doorgevoerd.
Prof. Lambers stond midden in de wereld. Zijn grote maatschappelijke betrokkenheid (bijvoorbeeld bij Humanitas) en zijn vele contacten
in bedrijfsleven en overheid gaven hem een scherp inzicht in de externe ontwikkelingen, die voor de toekomst van nei en esb van belang
waren. Zijn grote mensenkennis maakte dat hij uitstekend mensen op hun merites kon beoordelen. Hij stimuleerde
zelfverantwoordelijkheid door in gesprekken geen direct advies te geven. Hij haalde vaak gevallen uit de praktijk aan met verwijzingen
naar normen en functionele verantwoordelijkheden, waaruit zijn gesprekspartner dan zelf de conclusies diende te distilleren. Zijn humor,
droog en fraai geformuleerd, versterkte de boodschap op een voor de luisteraar hanteerbare wijze.
Het afscheid van Lambers als curator in 1986 betekende niet het einde van zijn betrokkenheid bij nei en esb. Hij heeft sindsdien, tot zeer
kort voor zijn overlijden, in onze gesprekken steeds zijn grote belangstelling getoond voor ons wel en wee. Hij heeft met enige weemoed,
maar met begrip voor de zakelijke ratio de recente veranderingen in onze organisaties gevolgd. Dat betrof enerzijds het opgaan van nei in
de ecorys-groep en anderzijds de overgang van esb van ecorys-nei naar lemma. Wij zijn hem zeer erkentelijk voor de grote bijdrage die hij
aan de ontwikkeling van nei en esb gegeven heeft. n
Prof. dr. Willem Molle
Voorzitter directie Stichting het Nederlands Economisch Instituut
Voorzitter directie ecorys-groep
Voorzitter commissie van redactie esb
Dr. Fieke van der Lecq
Hoofdredacteur esb
Copyright © 2004 Economisch Statistische Berichten (www.economie.nl)