Het aandeel van mensen met diabetes in de beroepsbevolking zal in de toekomst naar verwachting toenemen, omdat de beroepsbevolking veroudert. Daarnaast stijgt de pensioengerechtigde leeftijd en krijgen mensen op steeds jongere leeftijd diabetes. Dat is slecht nieuws met het oog op de structurele krapte op de arbeidsmarkt: mensen die langer diabetes hebben, werken namelijk minder.
De cijfers in de figuur tonen de belangrijkste inkomstenbron in 2022 voor mensen in de leeftijdsgroep 50–67, uitgesplitst naar de duur sinds het eerste moment dat ze diabetesmedicatie gebruiken. We kiezen voor deze leeftijdsgroep omdat diabetes zich meestal op latere leeftijd manifesteert. De aandelen zijn gecorrigeerd voor leeftijd, geslacht, huishoudenssamenstelling, migratieachtergrond en provincie, zodat samenstellingseffecten worden uitgesloten.
De cijfers laten zien dat het aandeel dat werkt veertien procentpunt verschilt tussen op deze kenmerken vergelijkbare mensen die geen diabetesmedicatie gebruiken en mensen die dat al vijftien jaar doen. Hier staat vooral een hoger aandeel mensen met een uitkering voor ziekte of arbeidsongeschiktheid tegenover. Het lijkt er dus op dat het hebben van diabetes leidt tot uitstroom uit arbeid naar een ziekte- of arbeidsongeschiktheidsuitkering.
Naarmate mensen langer diabetes hebben, neemt de kans op complicaties toe. Dit is waarschijnlijk een belangrijke verklaring voor de samenhang met arbeidsdeelname. Het forse verschil tussen mensen zonder diabetes en mensen die één tot vijf jaar diabetesmedicatie gebruiken, komt mogelijk deels omdat mensen die beginnen met medicatie vaak al langer (pre)diabetes hebben.
Het ontstaan en het verloop van diabetes worden beïnvloed door leefstijlfactoren, zoals gezond eten, bewegen, roken en alcoholgebruik. Inzet op een gezonde leefstijl en andere maatregelen die het ontstaan beperken van complicaties onder mensen bij wie diabetes is geconstateerd, kan zich dus ook uitbetalen in een hogere arbeidsdeelname.
Auteurs
Categorieën
1 reactie
Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen de verschillende soorten diabetes. Vooral het verschil tussen type 1 en type 2 diabetes is relevant. Eén op de tien diabeten heeft type 1 diabetes. Dit werd vroeger 'jeugddiabetes' genoemd en is een auto-immuunziekte. Een gezonde leefstijl kan diabetes type 1 dus niet verhelpen. Ook de veroudering van de beroepsbevolking heeft geen gevolgen voor het aantal mensen met dit type diabetes.