Na de banken, de pensioenfondsen en de corporaties lijkt de politiek nu in zorgverzekeraars een nieuwe melkkoe gevonden te hebben waarvan de uiers op springen staan. Waar in vorige jaren nog alarmerende berichten klonken over de financiële houdbaarheid van deze sector, klotsen de miljarden nu over de kades. De SP pavlovt dat de marktwerking is mislukt — wat ze overigens ook hadden gedaan als verzekeraars verlies hadden gemaakt. Deze overwinst kan op z’n minst in de schatkist belanden of worden teruggegeven aan premiebetalers, toch? Want die winst, die is van ‘ons’.
Politiek steekspel
Het gaat niet om klein bier. Maakten de Nederlandse zorgverzekeraars in 2011 samen nog €600 mln winst, vorig jaar was dat €1,4 mrd. De vooruitzichten voor dit jaar zijn eveneens gunstig. In tijden van bezuinigingen zijn politici niet te beroerd vroeg uit de veren te gaan om deze melkkoe van haar overvloedige lading te verlossen.
De sector is zich maar al te goed bewust van dit politieke steekspel. Menzis kondigt alvast aan een miljard te willen stoppen in een non-descript investeringsfonds. Diverse bestuursvoorzitters temperen de verwachting dat de premies met tientjes tegelijk omlaag kunnen.
Ze hebben zowel gelijk als ongelijk. Ze hebben gelijk omdat een daling van de zorgpremies al een prestatie op zich is. Voor afgelopen jaar becijferde de Nederlandse Zorgautoriteit dat de premies door overheidsbeleid en hogere zorgkosten normaal gesproken jaarlijks met €104 zouden zijn gestegen. De daling van €13 is dus eigenlijk een nettowinst voor de burger van €117. Ook vindt er een overheveling van taken uit de AWBZ plaats. Dat levert de burger weliswaar iets op — er gaat minder geld naar de AWBZ — maar laat wel de zorgpremie stijgen.
Buffers
Ook is het waar dat DNB stevige eisen stelt op het gebied van buffers. Zorgverzekeraars moeten officieel een eigen vermogen hebben van minimaal 11% van de schadegevallen, maar DNB wil een buffer van 150% op deze minimumeis. DNB wordt al zenuwachtig als er een verzekeraar van 200% naar 180% gaat. Er valt best een boom op te zetten over de vraag of DNB niet te spastisch omgaat met buffers en of zorgverzekeraars wel hetzelfde type risico lopen als andere verzekeraars, maar dit is wel de huidige praktijk.
De bestuurders hebben behalve gelijk echter ook ongelijk. Het is immers maatschappelijk veel beter om beschikbare middelen in premieverlagingen om te zetten dan in fantasiefondsen of onnodig hoge financiële buffers.
De politiek kan de premiebetaler helpen door DNB aan te spreken. De toezichthouder moet transparantie betrachten over de eisen en geen beren op de weg zien. Als de politiek zorgverzekeraars niet als melkkoe maar als bondgenoot beschouwt, dan voorspel ik dat de premies (licht) zullen dalen.
deze column verscheen op 9-9 in het Financieele Dagblad zie ook http://www.artsennet.nl/opinie/Gastblogs/Marcel-Canoy/Blogbericht-Marcel-Canoy/136374/Zorgverzekeraar-als-melkkoe.htm
Auteur
Categorieën