Nu het circus rond de inkomensafhankelijke zorgpremies wat weg lijkt te ebben kan de oppositie rustig wachten op het volgende probleem dat onder Rutte II naar voren zal komen en de ideologische verschillen tussen VVD en PvdA zal onderstrepen. Kan de PvdA –die een dragende rol speelde bij de herziening van het regeerakkoord – haar gezicht in de plooi houden als zorg of de arbeidsbescherming ter sprake komt? Of eist de achterban ook een ‘aanpassing’ wanneer deze implicaties echt duidelijk worden?
Ook al blijft de PvdA volgens Hans Spekman ‘hartstikke rood’ en vindt Halbe Zijlstra een gezamenlijke visie met de PvdA niet nodig, er zijn voor het kabinet Rutte II wel degelijk meer mogelijkheden tot samensmelting op sociaal economisch vlak dan op voorhand evident lijkt. Ondanks de scherpe tegenstellingen ten tijde van de verkiezingen en de enigszins obligate uitspraken van partijleider en fractievoorzitter is het van grote betekenis dat de VVD, van oudsher ‘partij van de ondernemers’, een akkoord heeft bereikt met de PvdA, van oudsher de partij van de arbeiders. Met in het akkoord toch echt enkele positieve hervormingen. In zeker opzicht bevestigt de deal tussen de twee partijen het vervagende onderscheid tussen werkgever en werknemer.
In de laatste jaren zijn werknemers zich ondernemender gaan gedragen, en hebben meer werknemers de stap naar zelfstandig ondernemers gemaakt, in deeltijd of voor honderd procent. Deze ondernemende werknemers zijn – mits ze werken in lijn met de missie van het bedrijf – van cruciaal belang en zullen daarom door goede werkgevers gekoesterd worden, los van hoe het ontslagrecht in elkaar zit. Dat zien we ook in andere landen. Zonder ondernemende werknemers had Sony niet de playstation ontwikkeld, had Google geen gmail geleverd en waren de post-its niet door 3M uitgebracht.
Zodoende schuiven beide partijen naar elkaar toe wanneer het gaat om verhoudingen op de werkvloer. Is de nivelleringsoperatie dan een gevaar? Zorgt dit voor minder productief ondernemerschap en gaan de talenten op zoek naar lagere belastingdruk in andere landen? Het zijn in het algemeen niet de topmanagers met de hoogste salarissen en bonussen die voor de innovaties zorgen waar hun ondernemingen (en zijzelf) uiteindelijk op kunnen cashen. Recentelijk zijn zelfs enkele topmanagers van de grootste bedrijven in de Verenigde Staten op straat komen te staan als gevolg van dubieuze besluiten. Hiernaast laat een recent onderzoek in de Verenigde Staten zien dat er over ruim zestig jaar bezien geen statistische samenhang is tussen toptarieven en productiviteit, wel tussen toptarieven en inkomensverdelingen.
Rutte mag graag dansen op een goede remix. Het lijkt erop dat zowel links als rechts goed uit de voeten kan met een moderne remix van arbeidsbeleid en ondernemersbeleid. Onze toekomstige welvaart ligt in de handen van individuen die ook gaan remixen: individuen die kansen gaan zien om door nieuwe combinaties te maken waarde te creëren voor zichzelf en de maatschappij en deze ook gaan benutten, als werknemer of ondernemer. Genoeg mogelijkheden voor solo-optredens, hier kan met enige wil een beleid worden gecomponeerd om samen lekker op te dansen.
Auteur
Categorieën