Vorige week werd bekend dat de 39-jarige Anita Elberse benoemd is tot hoogleraar in de Harvard Business School. Een niet geringe prestatie. Hoeveel Nederlanders kunnen haar dat nazeggen? En dan klagen we hier dat er niet genoeg Nederlandse vrouwen naar de top doorstromen. Elberse heeft ook veel prijzen gewonnen door haar onconventionele en door studenten hooggeprezen manier van lesgeven. Alleen het Financieele Dagblad schonk aandacht aan deze gebeurtenis. De rest van het journaille is nog bezig met een provinciale winterslaap, denk ik.
Het onderzoek van Elberse gaat over marketing in de creatieve industrieën. Grappig detail is dat Elberse zojuist een artikel heeft geschreven over de economische baten van het aantrekken van beroemdheden. Wat blijkt? Merken die beroemde sporthelden op de payroll zetten scoren beter dan hun concurrenten. En het gaat niet om nickels and dimes hier. Zo schuift Nike jaarlijks al zo’n $475 miljoen aan de Tiger Woodsen en Rafael Nadallen van deze wereld.
Wat ik wel vreemd vind, is waarom dit geen Prisoner’s dilemma oplevert. Als het zo gunstig is dan kan de concurrent er toch ook wat miljoentjes tegenaan gooien? Of fungeert het aantrekken van sporthelden niet alleen als marketinginstrument maar ook als signaal dat de zakken diep zijn? De bevindingen raken dan aan het artikel van Fudenberg en Tirole met de meest sexy titel ooit in de economische literatuur namelijk ‘The Fat-Cat Effect, the Puppy-Dog Ploy, and the Lean and Hungry Look”. Nike is dan de Fat Cat die overinvesteert in reclame met als doel de concurrentie te verzachten. Of in dit geval aan alle voorwaarden zijn voor het Fat Cat effect kan ik zo snel niet overzien.
Als het aantrekken van celebs zoveel oplevert dan begrijpt u natuurlijk wel dat we Anita Elberse meteen een aanbod hebben gedaan voor www.economie.nl. Voor ietsje minder dan 475 miljoen dollar, maar Elberse is gelukkig niet in geld geïnteresseerd, getuige de slotzin in het interview in het Financieele Dagblad (‘Ik krijg wel erg veel betaald voor iets dat niet als werk voelt’).
Helaas is Elberse op dit moment volledig ondergesneeuwd door Harvard. Dus de klaagkaste die – niet zelden zonder humor – zich afvraagt waarom we geen vrouwelijke bloggers hebben (en shame on us ook minderheden zijn slecht vertegenwoordigd; we ontvingen al een brief op poten van de bond der roodharigen) moet nog even geduld hebben. Met nadruk op heel even.
PS als jullie willen reageren (reactieknop is in aantocht trouwens), mail me gerust marcel.canoy@ecorys.com, dan zorg ik voor de discussie online
Auteur
Categorieën