Toegegeven: ik ben naast Europeaan ook anglofiel. Ik ben verzot op de taal, ken Monty Python beter dan de Engelsen zelf en heb menig voetstap in het pittoreske Lake District liggen. Ik zal dan ook niet de polonaise lopen als de Britten donderdag besluiten de Europese Unie te verlaten.
Oorlogstaal
De discussies aan de andere kant van Het Kanaal gaan over de vraag hoe dat zal uitpakken voor het Verenigd Koninkrijk. Hoewel zowel voor- als tegenstanders van een vertrek uit de EU zich bedienen van dezelfde ophitsende oorlogstaal die we kennen van het Nederlandse referendum uit 2005, is de vraag niet al te ingewikkeld.
Forse prijs
De Britten gaan een forse prijs betalen voor een vrijheid die in de praktijk van weinig praktische waarde gaat zijn. Een vraag die veel minder gesteld wordt, is hoe een Brits vertrek voor de EU zelf uitpakt. Beter dan menigeen wil doen geloven, is mijn voorspelling.
Thatcher
In 2002 schreef de voormalige Britse premier Margaret Thatcher in haar boek Statecraft: ‘De botte waarheid is dat de EU ons meer nodig heeft dan andersom’. Vandaar dat de Britten sindsdien in Europa niet veel verder kwamen dan haar ‘I want my money back’. Ik zie drie redenen waarom Thatcher anno 2016 geen gelijk heeft.
Rekensommetjes
Natuurlijk heb ik ook de rekensommetjes van het Centraal Planbureau gelezen en ken ik de onderliggende handelstheorieën, maar we krijgen wat terug voor de verliezen.
Vleugellam
Europa is de laatste jaren vleugellam. De financiële crisis en schuldencrisis aanpakken lukt maar matig en ook de vluchtelingenaanpak loopt bepaald niet op rolletjes. Dat is niet alleen de schuld van het Verenigd Koninkrijk, al helpt het weinig constructieve gejengel van Londen niet. Maar als een economische en vluchtelingencrisis niet genoeg zijn om Europa te hervormen moet er maar iets gebeuren dat lange tijd volkomen ondenkbaar leek: uittreding van een lidstaat.
Populisme
Een andere — tamelijk cynische — opbrengst van een brexit is dat we eindelijk kunnen zien wat er gebeurt als een land een speelbal van populisten wordt. Elders in Europa komen populisten keer op keer weg met hun oprispingen omdat ze toch geen verantwoordelijkheden dragen.
Samenwerken
Na een brexit verdwijnt een deel van de City uit Londen, stijgt de werkloosheid en mogen ze hun eigen hotels weer gaan schoonmaken. Ik gun het ze niet, maar het laat wel zien dat samenwerking beter is dan een alleingang.
Eurovitaminen
Tot slot moet ik er niet aan denken dat de Britten allemaal privileges in de wacht slepen als ze toch blijven, waar we, ik herhaal het nog maar een keer, allemaal heel blij om zouden moeten zijn. Daarom zal de brexit als levertraan fungeren: Het stinkt als rotte vis maar we hebben even niks beters voorhanden om onze eurovitamines aan te vullen.
fd column 20-6
Auteur
Categorieën