Verleid door het magische getal 12-12-12 sprongen woensdag vele stellen in het huwelijksbootje. Een gelukzalig vooruitzicht, vastgelegd op een perfecte datum. Wat wil je nog meer?
Scheiden is het antwoord van Sonja. Dankbaar was zij dan ook toen ze de welbewuste woensdag van Wild FM een scheiding kado kreeg. In het AD zegt de directeur van de radiozender: “Je leest steeds vaker dat stellen door de crisis noodgedwongen bij elkaar blijven. Wij vinden: je bent samen omdat dat je gelukkig maakt en niet vanwege de financiën. Dus besloten we een scheiding cadeau te doen.”
De actie leverde de radiozender veel aandacht op, waaronder negatieve. Is het wel netjes om scheiden aan te moedigen? De tegenvraag: is het netjes scheiding te ontmoedigen als het mensen gelukkiger maakt? Feit is dat gescheiden (Amerikaanse) individuen een jaar na scheiding aantoonbaar gelukkiger zijn dan daarvoor.
Geluk staat niet los van financiën. Neem economische tegenspoed. (Dreigende) werkloosheid en inkomensverlies leiden tot spanningen in het huwelijk, en drijven echtparen uit elkaar. Tegelijkertijd volstaat een blik op recente CBS gegevens om te zien dat Wild FM wel de vinger op een zere plek legt: veel echtparen zien zich door financiële nood gedwongen bij elkaar te blijven. Sinds 2000 scheiden er minder mensen als het economisch slecht gaat.
Maar helpt de radiozender met de scheidingsbekostiging Sonja ook uit haar geldnood?
De radiozender vergoedt de rechtbank- en bemiddelingskosten, die al gauw oplopen tot enkele duizenden euro’s. Maar wat deze niet vergoedt is een tergend trage ‘vechtscheiding’, waarvan de kosten veel hoger oplopen. Dus alleen als een echtpaar heel erg om geld verlegen zit kan het hiervoor niet opdraaien.
Dat kan om twee redenen zijn. In het ene geval is een echtpaar insolvabel. De huishoudelijke schulden overstijgen de bezittingen, bijvoorbeeld omdat de hypotheekschuld de woningwaarde overstijgt. Financiering van de scheiding is dan een aardigheidje, niet meer dan dat. In het andere geval beschikt het echtpaar over voldoende vermogen maar kan het hier even niet bij. Ook dan is een financiering van de scheiding een aardigheidje, maar in feite niet nodig. Het echtpaar zou van alles kunnen doen om zijn liquiditeit te vergroten: sparen, een overbruggingskrediet opnemen, in termijnen betalen, salaris vervroegd opvragen.
De scheidingsvergoeding zij Sonja natuurlijk gegund. Niettemin zal deze om nog een andere reden weinig zoden aan de dijk zetten: het belabberde financiële perspectief bij een echtscheiding. Het is niet zozeer dat echtparen nu in geldnood zitten, maar vooral dat ze na een scheiding vaak veel slechter af zijn. Zeker nu: zie maar eens een baan te krijgen, kom maar eens aan een hypotheek, en zie de (voorgenomen) bezuinigingen op kinderopvang, studiefinanciering en alleenstaande ouderkortingen maar eens op je af komen.
Wat dat betreft zullen de harten van mensen die in scheiding liggen (zoals Sonja) misschien harder gaan kloppen bij een masterplan tegen werkloosheid, zoals Paul de Beer dit weekend voorstelt. Pas als de arbeidsmarkt gescheiden mensen weer goed weet te accommoderen, kunnen echtparen weer ‘naar hartenlust’ scheiden.