De Verenigde Staten, het land van de onbegrensde mogelijkheden. Maar ook het OESO-land met de droevigste staat van dienst als het gaat om het eerbiedigen van elementaire democratische beginselen. En nee, dan heb ik het niet over Abu Ghraib of Guantanamo Bay. De VS staan op de human rights index nog net boven Sao Tomé & Principe en Vanuatu. Toch kunnen die gevangenistoestanden nog met enige fantasie als uitwassen worden gezien (hier is uiteraard ruime discussie over mogelijk). Ik heb het over iets anders, namelijk de onafhankelijkheid van rechters.
Op onze Australische zustersite (nou, dat zouden we graag willen worden) staat een vermakelijk verhaal waaruit blijkt dat de rechters die door George W. Bush jr. zijn benoemd Obamacare onderuit dreigen te halen, niet om juridische maar om puur politieke redenen. In ons kikkerlandje ontstaat al ophef over de precieze innigheid van de vriendschap tussen twee rechters. Aan de andere kant van de oceaan dreigt een majeure en broodnodige hervorming op het gebied van de gezondheidzorg – waar de VS al jarenlang onderaan alle lijstjes bungelt – geblokkeerd te worden door rechters die om politieke reden benoemd zijn door de vorige president. Daar kan Desi Bouterse nog een puntje aan zuigen.
In officiële democratie ranglijsten (bijvoorbeeld die van de Economist) komt de VS er nog genadig af met een 17e plaats (vlak boven Uruguay). Deze positie danken ze echter aan het feit dat onafhankelijkheid van rechters kennelijk geen boeiende categorie gevonden wordt door de onderzoekers, of op hilarische manieren gemeten wordt. Wat denkt u van deze trouvaille van de Economist?
52. The degree to which the judiciary is independent of government influence. Consider the views of international legal and judicial watchdogs. Have the courts ever issued an important judgement against the government, or a senior government official?
1: High
0.5: Moderate
0: Low
Dus als de door Bush benoemde rechters losgaan op Obamacare, zien de jongens van de Economist dat als bewijs van een goed functionerende democratie. Lekker perverse index is dat.
Soms ben je gewoon blij in Nederland te wonen, het land dat zich er druk over maakt of de premier wel of niet op een terrasje mag zitten, dat zich afvraagt of gepensioneerde neurochirurgen zich wel of niet in luxe ski-oorden zouden moeten ophouden en waar ijdeltuitende Kamerleden bang zijn voor radiograpjassen.
Auteur
Categorieën