Het CBS publiceerde vorige maand cijfers over de vermogensongelijkheid in Nederland. De Volkskrant rapporteerde daarover: de top-1% bezit zo’n 23% procent van alle Nederlandse vermogen. Ik heb de CBS data gebruikt om ook een beeld te krijgen van wat er onder de top-1% gebeurt in de Nederlandse vermogensverdeling, zie ook de figuur (data in Stata format).
We zien dat de top-1% in 2012 23,4% heeft van alle vermogen (exclusief pensioen). De top-5% heeft 45,8%, de top-10% heeft 61,2% en de 50-90% groep heeft 41,0% van het totale vrije vermogen. De onderste 50% heeft helemaal geen vermogen, maar een (kleine) netto schuld van 2,2% van het totale vermogen. Met andere woorden, alle vrije vermogen in Nederland is geconcentreerd in de rijkste helft van de bevolking en 60% daarvan zit bij de top-10%.
De Nederlandse vermogensverdeling is dus extreem scheef. Deze scheve verdeling is volledig in lijn met de gegevens die in het boek van Piketty (2014, p. 248, Tabel 7.2) worden gerapporteerd voor continentaal Europese landen. Dit zal alles te maken hebben met de pensioenvoorziening in Nederland. Het CBS heeft in de cijfers geen rekening gehouden met het pensioenvermogen (bijna 2 maal het bbp). Veel Nederlanders hebben pensioen opgebouwd en dat vertekent de internationale vergelijking. Waarschijnlijk is de totale vermogensongelijkheid veel kleiner als ook rekening wordt gehouden met de pensioenen.
Ook blijkt dat de vermogensverdeling in Nederland over de periode 2006-2012 zeer stabiel is. Er is gedurende die periode een zeer lichte toename waarneembaar aan de top in de top-1%, top-5% en top-10% van de vermogensverdeling. We zien een lichte daling in het vermogensaandeel van de rijkste 50-90%-groepen en de 0-50%-groepen. Dat zal te maken hebben gehad met de dalende huizenprijzen. De zeer vermogenden hebben daar vermoedelijk minder last van aangezien huizenbezit voor hen een minder groot vermogensbestanddeel is dan voor het merendeel van de bevolking.
Auteur
Categorieën