Van alle kinderen in Nederland was 3,6 procent arm in 2023, maar het verschilt erg tussen gemeenten. In sommige gemeenten was het percentage meer dan twee keer zo hoog, terwijl andere gemeenten vrijwel geen kinderarmoede kenden.
Huishoudens met een hoog inkomen zijn meer geneigd om hun huis te verduurzamen dan huishoudens met een laag inkomen. Daarnaast verhuizen hoge inkomens vaker naar huizen die al energie-efficiënter zijn.
Wanneer Nederlanders weten dat ze meer verdienen dan het gemiddelde inkomen van landgenoten met dezelfde leeftijd, opleidingsniveau en burgerlijke staat, zien ze de inkomens- en vermogensongelijkheid minder vaak als te groot en zijn ze vaker tegen herverdeling van inkomen.
Mannen en vrouwen hebben andere voorkeuren wat betreft de inkomensverdeling binnen het huishouden. Vrouwen vertonen symmetrische ongelijkheidsaversie, wat betekent dat zij het liefst evenveel verdienen als hun partner. Mannen hebben liever een hoger inkomen dan hun partner.
Het nieuwe boek van Branko Milanovic Visions of Inequality – From the French Revolution to the End of the Cold War biedt relevante economisch historische inzichten om de hedendaagse discussie over ongelijkheid te begrijpen.
Het boek Limitarisme van Ingrid Robeyns (2023a) komt op een goed moment. Ze stelt dat er een grens hoort te zijn aan hoeveel vermogen een individu nodig heeft voor bestaanszekerheid en een goed leven.
De verzorgingsstaat heeft er in de afgelopen decennia voor gezorgd dat de inkomensongelijkheid in Europa nauwelijks toegenomen is toegenomen ondanks de automatisering.
De arbeidsinkomensquote (AIQ) is een macro-economische indicator die onder andere wordt gebruikt in discussies over loonsverhogingen. Toch is het niet altijd duidelijk wat de AIQ nu precies meet, en hoe deze is opgebouwd. Een toelichting en duiding aangaande de ontwikkeling van de quote
