Van de zomer heb ik een aantal klusjes gedaan waar ik eerder niet aan toe kwam. Een van de actiepunten op mijn lijstje was het overstappen van mijn niet-duurzame bank naar een duurzame bank. Ik had al langer een rekening bij de duurzame bank, maar deed het merendeel van mijn bankzaken uit laksigheid nog steeds bij de niet-duurzame bank. Ik was bank voor een enorme hoeveelheid papierwerk bij het overstappen naar de duurzame bank.
Van de zomer heb ik de overstap dan eindelijk gemaakt door gebruik te maken van de Overstapservice. Ik moet eerlijk toegeven, het was een fluitje van het cent. De overstap heeft zich geruisloos voltrokken, vrijwel zonder papierwerk. Het ging als volgt. Ik vulde het formulier in van de Overstapservice van de duurzame bank. Verder moest ik er zelf voor zorgen dat periodieke betalingen aan mij (zoals salaris) voortaan naar mijn rekening bij de duurzame bank worden overgemaakt. Dat was het eigenlijk wel. Vervolgens zijn mijn rekeningen bij de niet-duurzame bank automatisch opgezegd. Een jaar lang worden crediteuren door de duurzame bank geïnformeerd dat ik ben overgestapt. De transacties worden als het ware omgeleid naar mijn rekeningnummer bij de duurzame bank. Na een jaar zou dat dan vanzelf moeten gaan.
Na mijn overstap was ik buitengewoon tevreden. Voor even waande ik mij baas over eigen geld. Helaas duurde mijn moment van tevredenheid niet lang. Begin september kwam Wakker Dier met het bericht dat Nederlandse pensioenfondsen in grootschalige dierfabrieken in opkomende markten zouden beleggen. “Mijn” pensioenfonds ABP reageerde dat het om een investering van “slechts” 14 miljoen euro zou gaan en dat het bovendien helemaal snor zou zitten met het dierenwelzijn. Of dat waar is of niet, deze kwestie wees me er in elk geval op dat een deel van mijn geld volledig buiten mijn eigen controle om wordt belegd en geïnvesteerd. Baas over eigen geld? Mooi niet dus.
En het bleek nog erger te zijn dan ik dacht. Al zoekende in het online archief van de landelijke dagbladen kwam ik erachter dat het ABP eerder dit jaar in opspraak was vanwege investeringen in bedrijven die betrokken zijn bij de productie van kernwapens.
Wakker Dier pleit vooral voor transparantie van de kant van de pensioenfondsen. Op zich een goed idee, maar wat heb je aan transparantie als je als werknemer muurvast zit aan een pensioenfonds (in mijn geval ABP) en geen zeggenschap hebt over de beleggings- en investeringsdoelen? Ja, je kunt je pensioenfonds een boze brief sturen, maar veel meer opties heb je niet.
Ik zou als klant van ABP graag meer zeggenschap over m’n geld krijgen. ABP zou bijvoorbeeld in overleg met haar klanten een lijst van ongewenste beleggings- en investeringsdoelen kunnen opstellen. Momenteel heeft ABP al iets van een lijst, maar die zou aangescherpt en uitgebreid kunnen worden. Andere pensioenfondsen zouden hetzelfde kunnen doen. De vraag is natuurlijk of je een eindige lijst kunt opstellen die iedereen (vegetariër, pacifist etc) tevreden stelt. Ongetwijfeld zullen pensioenfondsen een lange uitsluitingslijst niet toejuichen aangezien het hun diversificatiemogelijkheden beperkt. En dat in een periode dat pensioenfondsen toch al onder druk staan. Een andere optie is om pensioenspaarders meer individuele keuzevrijheid te geven, maar zo’n systeem is ook niet zonder nadelen. Niet iedereen zit te wachten op meer keuzevrijheid, laat staan dat iedereen daar goed mee om kan gaan.
Vooralsnog is het in elk geval een illusie om te denken dat je baas over je eigen geld kunt zijn. Best idioot eigenlijk.
Auteur
Categorieën