Van oudsher scoort Nederland hoog op actief arbeidsmarktbeleid: veel uitgaven aan scholing, bemiddeling, Instroom-Doorstroom (I/D) banen en de sociale werkvoorziening. Criticasters spreken daarom vaak smalend over de ‘werklozenindustrie’, daarmee doelend op een conglomeraat van organisaties en bedrijven die geld rondpompen zonder uitzicht op ‘echte’ banen. Zie bijvoorbeeld dit artikel van Rutger Bregman (2014), die stelt […]