De arbeidsmarkt voor ICT-beroepen is zeer krap. Volgens de spanningsindicator van UWV is de krapte in deze beroepsklasse al vele jaren het grootst van alle beroepsklassen. Toch is het nominale bruto-uurloon van ICT’ers sinds 2013 minder gestegen dan het mediaan uurloon van alle werknemers in Nederland.
Nieuwe technologieën voor algemeen gebruik, zoals AI dat in toenemende mate kan worden, leiden op termijn tot stagnerende lonen en een afnemende macht voor vakbonden.
Hoge inflatie gecombineerd met arbeidsmarktkrapte heeft de cao-loongroei recentelijk tot grote hoogtes gestuwd. In januari van dit jaar kwam de cao-loonstijging uit op 6,9 procent. In 2024 lijkt de loonstijging echter gematigder te zullen zijn.
Een subsidie voor het aannemen van werklozen boven de 58 jaar werkt in België averechts: zij worden door de subsidie juist minder vaak uitgenodigd voor sollicitatiegesprekken en aangenomen.
Tussen 2010 en 2022 is in vier sectoren het aandeel in de totale werkgelegenheid bijzonder sterk gestegen: energievoorziening, horeca, ICT, en verhuur en overige zakelijke diensten (met name bestaande uit de uitzendsector).
Sollicitanten die hun politieke activiteiten op hun cv zetten, worden door recruiters gezien als minder creatief, ruimdenkend, empathisch en emotioneel gevoelig.
Drie jaar na de coronapandemie is het totale aantal gewerkte uren in Europa hoger dan voor de pandemie, omdat meer Europeanen zijn gaan werken. Het gemiddelde aantal uren per werknemer is echter afgenomen.
Het onderwijs kampt met aanzienlijke personeelstekorten, maar tegelijkertijd kent de sector een aanzienlijke stille reserve. Het tekort kan volledig worden opgelost als circa een vijfde van de stille reserve weer voltijds in het onderwijs aan de slag gaat.
In theorie zou het omscholen van werknemers kunnen leiden tot volledige werkgelegenheid wanneer veel sectoren een tekort hebben aan personeel. Dit scenario zal zich waarschijnlijker voordoen in de Europese Unie (EU) dan in de Verenigde Staten (VS).
