Sinds de uitbraak van de coronapandemie trekt het kabinet tientallen miljarden euro’s uit voor het bestrijden van de pandemie en de economische crisis. Samen met de lage rente is hierdoor een gevoel aan het ontstaan van onbeperkte budgettaire mogelijk­heden. Dit gevoel is echter niet terecht.

De periode van verkiezingsprogramma’s, doorrekeningen, formeren en het regeerakkoord staat voor de deur. In deze tijd worden de effecten van de politieke beleidsplannen voor de komende jaren in kaart gebracht. Alle aandacht gaat daarbij uit naar de effecten van de plannen zelf. Is dat terecht?

Is het noodzakelijk dat jonge huishoudens in Nederland zoveel verplicht sparen via pensioen en eigen huis?