De gisteravond in het Catshuis in mijn ogen nogal milde, maar boeiende bespreking van de WRR over waar het verdienvermogen in de toekomst vandaag moet komen, wordt vandaag in de kranten tot een radicaal rapport verheven. Heb ik iets gemist? “Nederlandse economie niet toekomstbestendig” kopt het FD op de voorpagina. Dit heb ik van Lieshout van de WRR nul keer horen zeggen gisteren.
De presentatie van het WRR raport ‘Naar een lerende economie’ begon wel veelbelovend over dat er voor structurele groei in de toekomst een te weinig pro-actief beleid wordt gevoerd. Terugverdiencycli van innovaties worden steeds korter en het laaghangende fruit is allang geplukt. We moeten daarom eens kijken naar de voorbeelden uit Aziatische landen waar men markten durft te benoemen. Beleid gericht op flexibilisering en liberalisering van bestaande markten is zo langzaam aan wel af..aldus van Lieshout.
Tot zover inderdaad de opmaat naar een behoorlijk nieuwe koers gericht op een ondernemende overheid. Maar in plaats van een stapje proactiever beleid van EZ door het topsectorenbeleid wat meer los te trekken van bestaande bedrijven en markten, oppert van Lieshout juist het tegenovergestelde: we moeten niet denken dat innovatie en structurele groei van hightech innovaties komen. De meeste innovaties zijn verbeteringen van het soort ‘die had ik zelf ook kunnen bedenken’. Het zijn innovaties die transactiekosten van bestaande handelingen verlagen. Voorbeeld: PostNL die een app introduceert waarmee je vanaf je vakantieadres een kaartje kan sturen dat de volgende ochtend in Nederland gedrukt en bezorgd wordt.
Om altijd en overal mee te werken en denken aan deze transactiekostenverlagende innovaties moeten we toe naar een lerende economie. Waarin kennisabsorptie belangrijker word en kennisproductie minder belangrijk, aldus van Lieshout. Het zou inderdaad een slimme zet kunnen zijn om je zo te onderscheiden in een wereld waarin iedereen de 10 nieuwe markten die het McKinsey global institute voorziet probeert te claimen en dus op de zelfde technologieën inzet. Jammer vind ik het wel, omdat het niet meer de ambitie uitstraalt van de slimme uitblinkers. Maar radicaal zijn deze voorstellen allerminst. Zo wordt nieuws dus omhoog getild.
Auteur
Categorieën