Was de intelligente lockdown dit voorjaar de beste manier om de COVID-19-crisis te bestrijden? Een analyse van de maatschappelijke kosten en baten beantwoordt die vraag en trekt lessen voor een verdere aanpak.
Bij eerder pandemieën was het devies steevast om de rust te bewaren en de angst onder de bevolking weg te nemen. Bij het coronavirus kozen we er echter voor om het maatschappelijk verkeer te beperken met grote gevolgen voor ons welbevinden. Was het dat waard?
Uit de analyses van Paul Frijters en Bas Kolen wordt niet duidelijk of de maatschappelijke baten van van lockdowns de kosten overstijgen. Wel geeft de analyse van Kolen een indicatie dat op korte termijn de baten hoger zijn. Als de analyse beter zou aansluiten bij de in Nederland aanwezige kennis, zou hij een goed startpunt zijn voor een maatschappelijk debat.
De maatschappelijke kosten-batenanalyses van Frijters en Kolen bieden een integrale evaluatie van het coronabeleid in Nederland. Maar gebruiken ze wel de juiste maatstaven en zijn de uitkomsten wel realistisch?
Op hun beurt doen economen er goed aan om andere disciplines te betrekken bij MKBA’s om zodoende een goede balans te vinden tussen eenvoud en complexiteit, en om ervoor te zorgen dat belangrijke waarden worden gedefinieerd en meegenomen in de beleidsopties.
Veel weerstand tegen verduurzaming komt voort uit de angst dat de hogere energieprijzen gepaard gaan met lagere werkgelegenheid in energie-intensieve sectoren zoals de maakindustrie. Op basis van OESO-data laten Dechezleprêtre et al. zien dat die angst ongegrond is.
Als er door ambtenaren gelekt kan worden, maken politici behoudendere keuzes en beslissen ze minder vaak positief over projecten die voor de samenleving als geheel wel goed zijn
In Amerika groeit de loonongelijkheid sneller dan in Europa. Anders dan wat vaak wordt aangenomen, speelt herverdeling via belastingen hierbij maar een kleine rol.
In de afgelopen jaren bleef de groei van het bruto-uurloon achter bij de cao-loongroei. Dat betekent dat de incidentele loongroei negatief was. Opmerkelijk, want tijdens eerdere perioden van toenemende krapte op de arbeidsmarkt stegen de brutolonen doorgaans juist harder dan de cao-lonen. Hoe is de negatieve incidentele loongroei van de laatste jaren te verklaren?