Hoge inflatie gecombineerd met arbeidsmarktkrapte heeft de cao-loongroei recentelijk tot grote hoogtes gestuwd. In januari van dit jaar kwam de cao-loonstijging uit op 6,9 procent. In 2024 lijkt de loonstijging echter gematigder te zullen zijn.
Loongroei kan verschillende oorzaken hebben. Christine Lagarde en Philip Lane van de Europese Centrale Bank (ECB) noemen grofweg drie componenten die de recente loongroei en looneisen aanjagen. Ten eerste speelt het inlopen van geleden koopkrachtverlies een rol. Ten tweede zijn er de inflatieverwachtingen: bij een hoge verwachte inflatie hoort een hogere looneis, om de kans op koopkrachtverlies in de toekomst te beperken. Ten derde maakt de stand van de arbeidsmarkt uit: een krappe arbeidsmarkt schept meer mogelijkheden voor hoge looneisen dan een ruime arbeidsmarkt.
Als we volgens dit raamwerk naar Nederland kijken, geeft dat inderdaad aanleiding om te concluderen dat de loongroei gepiekt heeft. Ten eerste was het geleden koopkrachtverlies door de hoge inflatie aanzienlijk. Sinds juli vorig jaar is de jaarlijkse cao-loongroei echter hoger dan de inflatie waardoor het koopkrachtverlies ingelopen wordt. Dit jaar slinkt dit gat naar verwachting verder waardoor het geleden koopkrachtverlies een minder groot element wordt in toekomstige loononderhandelingen.
Ten tweede nemen de inflatieverwachtingen volgens de Consumer Expectations Survey van de ECB weer af, naar 2,5 procent in 2024 ten opzichte van de piek van 3,4 procent in mei vorig jaar.
Tot slot is er de arbeidsmarkt, die met een werkloosheidspercentage van 3,7 erg krap is en naar verwachting ook de komende tijd krap blijft. De arbeidsmarktkrapte blijft dus wel een ondersteunende factor voor de loongroei.
De recente cijfers laten eveneens een dalende trend in de loongroei zien (figuur). De komende maanden zullen uitwijzen of de loongroei inderdaad afneemt.
Auteurs
Categorieën