Voor de leuk heb ik een paar jaar geleden met mijn betere helft de inburgeringcursus gedaan. Mijn echtgenote haalde nog net een zes min, maar ik faalde jammerlijk. De vragen van deze cursus waren zo grotesk dat ik er een aparte column over zou kunnen schrijven. Meer over dit onderwerp Marcel Canoy Met inburgering, integratie of zelfs met Nederland had deze cursus in ieder geval weinig te maken. Het zoveelste hoofdpijndossier voor Jetta Klijnsma?
Schrik niet
De getormenteerde staatssecretaris heeft zoveel strapatsen uitgehaald dat ik haast medelijden met haar krijg. Mantelzorgboetes, bijstandsvernederingen of aalmoestuinen, het valt niet mee iets sociaals te ontdekken in haar potsierlijke plannen of met een blijmoedig opgestoken vingertje gedane uitspraken. Toch is deze column niet uit medelijden geschreven, maar omdat Klijnsma nu — schrik niet — iets verstandigs heeft gedaan.
Taal
De staatssecretaris heeft de bijstandsuitkering afhankelijk gemaakt van het beheersen van de Nederlandse taal. Nee, dit is geen poging van de PvdA om het PVV-electoraat te paaien, maar verstandig beleid. Er zijn talloze onderzoeken waaruit blijkt dat kennis van de taal de kansen op werk vergroot. En werk is een prima manier om te integreren.
Nergens is evenwel aangetoond dat het iets oplevert om bijstandsgerechtigden plantsoenen te laten aanharken, terwijl de vernedering en stigmatisering ervan afdruipt. Zo niet met het beheersen van de Nederlandse taal. Dat is een constructieve en voor betrokkenen en de maatschappij nuttige eis.
Baten van taal
Voor welke groepen levert deze extra eis iets op? Er bestaan groepen mensen die zich onvoldoende realiseren welke baten het leren van de taal heeft. Een financiële stok achter de deur werkt soms beter dan een vrijblijvende informatiecampagne. Verder zijn er ook groepen die zich bewust onttrekken aan de eis om de taal te leren. Ik zie niet in waarom we hen een bijstandsuitkering zouden moeten geven.
Lat
Aanvankelijk legde het wetsvoorstel de lat wat betreft het vereiste niveau van taalkennis hoger, maar dat stuitte op begrijpelijke bezwaren van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Een taaleis mag namelijk alleen als het proportioneel is aan het nagestreefde gelegitimeerde doel. Anders is het de facto discriminatie. In voorkomende gevallen mag de gemeente daarnaast afwijken van de eis.
Solidariteit voor kwetsbare groepen is gemakkelijker als regelingen op gepaste manier gebruikt worden. Tandenborsteltellers worden vervangen door taalonderwijzers; vernedering maakt plaats voor onderwijs. De taaleis is daarom principieel anders dan de malligheden waarmee de staatssecretaris doorgaans de pers haalt. Eén tip nog aan mevrouw Klijnsma. Nu u toch zo goed bezig bent, schaf dan meteen die inburgeringscursus af.
Auteur
Categorieën