Esther van Rijswijk is econoom, moderator en journalist. Ze begon haar carrière ooit als beleidseconoom op een ministerie, maar maakte de overstap naar de journalistiek en het faciliteren van bijeenkomsten. Haar werk als dagvoorzitter viel van de ene op de andere dag weg als gevolg van de maatregelen van het kabinet tegen de verspreiding van het coronavirus. Hoe gaat ze hiermee om?
Vanwege besmettingsgevaar zijn alle publieksbijeenkomsten geannuleerd.
“Het drong meteen tot mij en mijn collega’s door dat de maatregelen zouden betekenen dat er veel werk wegviel. Ik dacht eerst dat de mediatrainingen die ik geef misschien door konden blijven gaan, maar ook dat is van de baan.
Iedereen is nu heel snel aan het leren hoe je online-bijeenkomsten faciliteert met behulp van de vele tools die er beschikbaar zijn. Voor mezelf verschuift mijn werk meer naar de journalistiek.
Gelukkig heb ik als zzp’er reserves en relatief lage vaste lasten, dus ik kan wel een klap hebben. Maar al die zzp’ers aan de onderkant van de arbeidsmarkt: dat is een heel ander verhaal.”
Terecht dus, dat de overheid met een noodpakket komt?
“Iedereen is het er wel over eens dat er nu met geld gesmeten moet worden om de eerste harde klappen op te vangen. We moeten voorkomen dat er bij bedrijven en zzp’ers acute geldnood ontstaat en dat gezonde bedrijven omvallen.
Om te zeggen dat zzp’ers meer buffers hadden moeten hebben, is pijnlijk. Natuurlijk moet je als zzp’er reserves hebben. Maar op deze situatie had geen enkele zzp’er kunnen anticiperen.
Deze crisis wijst ons op onze kwetsbaarheden. Bij iedereen doet het pijn als je door deze omstandigheden geen inkomen hebt, maar als je het nu niet even uit kan zingen met opgebouwde reserves, moet je je afvragen of je niet te kwetsbaar bent.
Dat geldt overigens ook voor de hele samenleving. Door hoe de arbeidsmarkt nu in elkaar steekt, bouwen sommige zzp’ers ook geen reserves op voor normale risico’s. We moeten als samenleving bedenken hoeveel kwetsbare mensen die van loonstrook naar loonstrook leven, we acceptabel vinden.”
Samen met de ESB-redactie neem je nu videocalls op. Wat hoop je met ‘Economen in tijden van corona’ te bereiken?
“In eerste instantie ben ik een honger aan het stillen vanuit mezelf. Ik ben nieuwsgierig naar hoe de beste economen kijken naar wat we om ons heen zien gebeuren. Welke inzichten mogen we daarbij niet over het hoofd zien?
Daarnaast hoop ik met deze serie een bijdrage te leveren aan het debat tussen en onder economen. Het is belangrijk dat economen vragen bij elkaar blijven oproepen. Het format is ook geschikt voor een actueel en snel debat.”
Wat is je opgevallen aan de eerste gesprekken?
“De ernst van de situatie komt duidelijk naar voren. Dat bleek bijvoorbeeld tijdens het gesprek met Lex Hoogduin. We kennen hem toch vooral als iemand die zich verzet tegen monetaire financiering. En nu pleit hij er nota bene juist voor.
Daarnaast is het wat betreft de getroffen maatregelen natuurlijk de vraag of het middel niet erger wordt dan de kwaal. Dat is een echte economenvraag, maar veel economen zijn blij dat ze deze moeilijke afweging niet zelf hoeven te maken. Ik vind de combinatie van economie en ethiek in die vraag fascinerend.”
Terwijl jullie de gesprekken voeren, is er sprake van een constante nieuwsstroom. Hoe ga je daarmee mee om?
“Alles waarbij het gaat over wat we als maatschappij moeten doen, vind ik interessant. Ik voel me echt beleidseconoom. Wel is het wel belangrijk om te blijven doseren: de snelheid waarmee meningen worden geventileerd is wel iets waar ik mee worstel.”
Economen in tijden van corona
Klik hier voor een overzicht van de videoserie Economen in tijden van corona
Auteur
Categorieën
