Stabiliteit eurozone

De president van de Europese Centrale Bank wist tien jaar geleden de eurocrisis min of meer te bezweren. Met de huidige inflatie, is het de vraag of de centrale bank de muntunie ook in de toekomst uit de brand zal kunnen blijven houden. Daarover dit themanummer, met bijdragen van onder anderen André Kolodziejak, Bram Gootjes, Jakob de Haan, Lévi Kuiper, Christiaan van der Kwaak, Enrico Perotti, Oscar Soons, Wim Boonstra, Bas van Geffen, Niels van Kemenade, Fons van Overbeek, Olaf Sleijpen, Ton Nijhuis, Cees Ullersma en Jens van ‘t Klooster.

Met het recent aangekondigde Transmission Protection Instrument (TPI) wil de Europese Centrale Bank (ECB) de renteverschillen op staatsobligaties tussen lidstaten verminderen. Dat is echter geen duurzame oplossing.

De snelle gemeenschappelijke en voorwaardelijke begrotingsreactie van de eurolanden op de coronacrisis in 2020 was essentieel om de economische schade te beperken. Deze dient als blauwdruk voor de toekomst.

De onlangs beschikbaar gekomen dagboekaantekeningen van André Szász – voormalig directielid van De Nederlandsche Bank – laten zien dat de euro geen economisch project is met politieke gevolgen, maar een politiek project met economische ­consequenties. Wat betekent zijn analyse voor de invloed van de Oekraïnecrisis op het toekomstperspectief van de euro?

Het verhogen van de rente is niet alleen kostbaar maar gaat waarschijnlijk ook niet helpen om de inflatie te bestrijden. Het is tijd om naar nieuwe instrumenten te kijken. Twee van deze instrumenten zijn het prijsplafond en de winstmeevallerbelasting.

Na jaren van expansief beleid dwingt de hoge inflatie de Europese Centrale Bank (ECB) om de monetaire verhoudingen te normaliseren. Wat moet de centrale bank nu doen met de opgekochte staatsschuld? En hoe kan ze de liquiditeitsreserves van het bankwezen tot normale verhoudingen terugbrengen? Een voorstel.

Het macro-economische beleid in de eurozone werd sinds de financiële en eurocrisis ­gekenmerkt door een excessief beroep op monetair beleid, terwijl er door ­overheden een krap budgettair beleid werd gevoerd. Het ­gematigd monetarisme, een denkkader uit de geschiedenis van het economisch denken in Nederland, biedt handvatten voor een evenwichtigere ­beleidsmix.