De afgelopen dertig jaar is de groep migranten uit welvarende landen op Bonaire sterk gegroeid. De komst van dit type migranten zorgt voor onder meer stijgende huur- en koopprijzen op de woningmarkt. Op buureilanden Aruba en Curaçao is deze groep migranten juist relatief stabiel gebleven.
De bevolking van Bonaire is tussen 1992 en 2023 meer dan verdubbeld, met een groei van 10.000 tot 24.000 inwoners. Een kwart van deze groei komt door migratie uit welvarende landen. Vanwege de beschikbaarheid van data toont de figuur migranten uit Europees Nederland en uit de Verenigde Staten. Deze groep nam toe van 466 inwoners in 1992 (vijf procent) tot 4.578 in 2023 (negentien procent).
Op de buureilanden Aruba en Curaçao is een vergelijkbare toename niet te zien. Op Aruba ligt het aandeel inwoners uit deze landen al twintig jaar rond de 5,5 procent. Op Curaçao groeide deze groep wel van vier procent van de bevolking in 1992 tot zes procent in 2011, maar tussen 2011 en 2023 nam het percentage inwoners uit Europees Nederland of de Verenigde Staten niet verder toe.
Een mogelijke verklaring is dat Aruba en Curaçao een autonome status hebben, terwijl Bonaire een openbaar lichaam – ook wel bijzondere gemeente – van Nederland is geworden. De status van Bonaire zou westerse migranten bijvoorbeeld een gevoel van zekerheid kunnen geven. Ook de toename in de werkgelegenheid in de publieke sector op Bonaire, met 83 procent tussen 2011 en 2022, kan een rol spelen. Er zijn echter niet genoeg data beschikbaar om over dit soort oorzaken uitsluitsel te geven.
De Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen Caribisch Nederland 2050 heeft een aantal onbedoelde gevolgen beschreven van de komst van migranten uit welvarende landen: de huren en huizenprijzen stijgen, de ongelijkheid groeit en de politiek raakt verdeeld. De uitgangspunten van een bestuursakkoord tussen Bonaire en het Rijk vermelden verder dat de cultuur van het eiland door de bevolkingsgroei onder druk is komen te staan.
Auteur
Categorieën