Zorgen over de kredietwaardigheid van verschillende overheden leidden tijdens de eurocrisis tot sterk oplopende staatsrentes. Opvallend was dat dit ook het geval was bij lidstaten die er ogenschijnlijk economisch beter voor stonden. Volgens Eijffinger et al. kwam dit mogelijk doordat de kosten van het verlaten van een monetaire unie onbekend waren. Als deze bij het vertrek van een lidstaat laag zouden blijken te zijn, kan het voor andere lidstaten voordelig zijn om ook uit te stappen: zij profiteren dan van een devaluatie van de nationale munt, met als gevolg concurrerendere exportsectoren en een reële verlaging van de uitstaande staatsschuld. Deze onzekerheid zorgde mogelijk voor hogere risico’s bij staatsobligaties van ‘veilige’ landen.
Auteur
Categorieën