SGP
De keuze van de SGP
O
ude jaargangen van ESB wekken de
suggestie dat ethiek en economie
elkaar nauwelijks verdragen. In veel
artikelen komt begrijpelijkerwijs een
bijna uitsluitend economische invalshoek aan
de orde. Dat die benadering veel te beperkt is,
willen wij laten zien aan de hand van de door
ons gekozen artikelen. Met dit drietal vragen
wij aandacht voor drie belangrijke thema’s uit
onze verkiezingscampagne: ethiek, gezin en
zondag.
In het eerste artikel roepen de auteurs vragen op over de relatie tussen de christelijke
traditie en neo-klassieke economie. De SGP
voelt zich bij deze kritische benadering thuis.
Arbeid is belangrijk, maar moet wel omgeven
zijn door ethische waarden. Zonder ethiek
– bijvoorbeeld zondag, eerlijkheid en betrouwbaarheid – kan een economie niet gezond
blijven. In plaats van vrijheid voor de mens
die zich gebonden weet door zijn geweten is
er dan immers sprake van de slavernij van de
economie waarin alleen ruimte is voor werk.
Feilbare mensen kunnen niet zonder morele en
sociale kaders. De nadruk van de auteurs op
opvoeding in gezinsverband plaatst de politieke plannen voor gratis kinderopvang in een
verdacht licht. De SGP bepleit juist vanwege
het belang van opvoeding dat het geld dat nu
naar de kinderopvang gaat aan alle ouders
wordt gegeven in de vorm van een kindgebonden budget. Deze benadering is veel eerlijker
en laat ouders ook echt vrij in hun keuze.
Het volgende artikel plaatst het nieuwe
belastingstelsel nog eens in het verdachtenbankje. Als we dit artikel confronteren met
de plannen om de overdraagbaarheid van de
heffingskorting af te schaffen, wordt duidelijk
dat het gezin als basis voor de berekening van
draagkracht aan de kant wordt gezet. Deze
verandering betekent alleen maar schade – en
we zullen er zeker voor zorgen dat dit niet geruisloos zou kunnen gebeuren. De SGP bepleit
een belastingstelsel waarin het gezinsinkomen
72
ESB november
2006
bepalend is. Het is immers vanuit ongeveer elk
perspectief vreemd om bij de belastingheffing
uit te gaan van individuen. Naast gezinnen
zouden ook mantelzorgers en vrijwilligers er
fors op achteruitgaan. Het afschaffen van de
overdraagbare heffingskorting zet dus zowel
gezin als informele economie aan de kant.
Niet doen dus.
Hoewel het derde artikel niet volledig aansluit
bij onze opvattingen over de Winkeltijdenwet,
hebben wij dit artikel toch uitgekozen. De
conclusie delen wij niet, maar het artikel biedt
toch diverse aanknopingspunten voor een kritische benadering van deze wet. Het belang van
de zondag als collectief rustpunt in de week,
moet weer opnieuw op de politieke agenda
komen. De druk op de zondag wordt namelijk
door grootwinkelbedrijven stevig opgevoerd.
Voor een groot deel van de in dit artikel
genoemde sociale factoren geldt dat ze onder
invloed van de spreiding van arbeidstijden
onder druk komen te staan. De waarde van
een collectieve rustdag voor het welzijn van de
samenleving kan volgens de SGP alleen maar
onderschat worden. Opnieuw een ontwikkeling
die omgebogen moet worden.
Aan de hand van deze drie artikelen en in lijn
met ons verkiezingsprogramma zijn er naar
onze overtuiging genoeg aanknopingspunten
om in ons economisch gezegende land de druk
van economisering tegen te gaan. Het adagium: “It’s the economy, stup!†mag daarom
omgevormd worden tot: “It’s the morality,
stupid!â€
Bas van der Vlies