Geachte meneer Azmani,
Met belangstelling heb ik kennis genomen van uw gedurfde asielplannen, alsook de massale afwijzing daarvan. Het zou jammer zijn als het debat over dit precaire thema daardoor verstomt. Graag lever ik een constructievere bijdrage met daarin een verrassend perspectief op ‘opvang in de regio’ naar aanleiding van een persoonlijke ervaring.
Als fervent treinreiziger neem ik met enige regelmaat de taxi wanneer een bestemming daartoe noopt. Vaak zijn de chauffeurs tegenwoordig van buitenlandse makelij, niet zelden voormalige asielzoekers. Zo ook onlangs, toen ik het genoegen had in de taxi te zitten met de heer Ahmadi, geboren te Kaboel.
Mijn ervaring met deze mensen is aanzienlijk positiever dan met Nederlandse taxichauffeurs. Ze zijn vaak beleefder en klantvriendelijker, maar daar wil ik het nu even niet over hebben. Ik raakte in gesprek met de heer Ahmadi. Hij vertelde me dat hij twintig jaar in Nederland woonde en een universitaire studie had gevolgd in Afghanistan. Hij had een tijdje in de sociale hulpverlening gewerkt en vond dat Nederlanders maar luxeproblemen hebben. Zijn twee zoons studeerden in Nederland, de een technische bouwkunde, de ander geneeskunde. Beide zoons hadden het vaste voornemen om na hun studie naar Afghanistan te gaan om daar iets terug te doen voor hun land van herkomst.
Ik moest aan dit taxiritje denken toen u uw plannen ontvouwde. Is wat Ahmadi en zijn zoons doen eigenlijk ook niet een soort van opvang in de regio, alleen een indirecte? Maar wel één die behalve uitvoerbaar ook bijzonder effectief en humaan is. Het geld dat Nederland heeft geïnvesteerd in de opleiding van de zoons verdient zich veel beter terug dan de vele miljoenen die we thans stoppen in kansloze militaire missies of goedbedoeld ontwikkelingswerk.
Op uw website noemt u uzelf sensitief. U vindt dat de overheid mensen niet kan opleggen om te integreren en dat mensen zelf het initiatief moeten nemen, eigenlijk zoals meneer Ahmadi uit Kaboel en zijn zoons. U zegt dat u de politiek bent ingegaan omdat u graag maatschappelijke verantwoordelijkheid draagt, in de eigen kracht van mensen gelooft en daarbij graag wil faciliteren.
Ik geef u een gouden kans uw ambities te vervullen. Het faciliteren van de Ahmadi’s van deze wereld is een klein liberaal wonder. Het benut ondernemerschap, investeert in de toekomst, gaat uit van eigen kracht en is ook nog goed voor de portemonnee. En als bonus kunt u ook nog waarmaken dat u sensitief bent. Misschien stiekem wel iets sensitiever dan door de Middellandse Zee onder stroom te zetten.
Ik heb het kaartje van Ahmadi toevallig bewaard. Ik weet zeker dat hij u graag verder helpt.
fd column 30-3
Auteur
Categorieën