Rond het jaar 1520 werden de veerdiensten in de binnenvaart in Nederland gereguleerd, omdat schippers met elkaar op de vuist gingen en te hoge prijzen vroegen. Sindsdien lijkt er niet veel veranderd te zijn in de vervoersmarkten.
Nostalgie
Het is geen tijd voor valse nostalgie. We schrijven de jaren negentig van de twintigste eeuw. Een taxi nemen in Amsterdam betekende lang wachten en veel betalen. De extra service van de chauffeur bestond niet zelden uit gratis racistisch commentaar. Taxicentrale Amsterdam (TCA) werd op penozeachtige manier geleid door mannen met illustere namen als Dick Grijpink en Hans Janmaat.
Nu
Hoe anders is dat nu. Als ik nu een taxi pak, gebeurt dat snel, de kosten zijn nog steeds hoog maar minder hoog dan vroeger, en de van buitenlandse komaf zijnde chauffeurs zijn vrijwel altijd hoffelijk. Hebben we wat geleerd in al die jaren?
Kaalslag
Toch kopte deze krant vorige week dat een kaalslag dreigt en de noodlijdende branche oproept tot minimumtarieven. Taxibedrijven klagen vooral over de aanbestedingen van contractvervoer. De straattaxi’s zijn weliswaar bepalend voor de beeldvorming, maar de omzet wordt gehaald met het vervoeren van scholieren, gehandicapten en ouderen.
Gemeenten
Net als bij de thuiszorg, is hier de vraag aan de orde: Hoe erg is de met veel drama opgevoerde kaalslag? Het is goed dat gemeenten kritisch kijken naar hun uitgaven. Als mensen alternatieven vinden voor vervoer is dat niet per se slecht. En als een sector die ruim in zijn jasje zit kleiner wordt, of door eigen schuld aan het prijsvechten is, hoeven we daar geen medelijden mee te hebben.
Teveel
Als tarieven in een paar jaar tijd met 30 tot 45 procent dalen, kan dat een teken zijn dat we altijd te veel betaald hebben. Nu de gemeente gedwongen worden scherpe keuzes te maken, komt dat aan het licht. Vervelend voor de bedrijven die daardoor het loodje leggen, maar goed voor de klant en goed voor innovatie.
Faust
In de Faust van Goethe sluit de hoofdpersoon een pact met de duivel om bovenmenselijke krachten te verkrijgen. Als je de Schepper wenst te overtreffen, moet je het bekopen met het verlies van je ziel. Als iemand overlijdt is dat een drama, maar onsterfelijkheid leidt tot overmoed, lethargie of moreel verval. De onmogelijkheid van een faillissement van een taxibedrijf is het economische equivalent van de menselijke onsterfelijkheid. Het is cruciaal voor het functioneren van een markt dat slecht presterende bedrijven failliet kunnen gaan.
Faillissement
In de media en politiek wordt faillissement altijd gebracht als waardeverlies, chaos, vertrouwensbreuken en menselijk drama. Maar in de werkelijkheid is het net als het straffen van je kind. Je doet het liever niet, maar de mogelijkheid doet wonderen.
fd column 21-12
Auteur
Categorieën