Levert het organiseren van de Olympische Spelen wat op of is het een duur speeltje voor megalomane politici en bobo’s? Een oude vraag zonder eenduidig antwoord.
Vooral de Economist staat aan de vooravond van de London Olympics bol van meningen en analyses. Het antwoord hangt van minimaal drie factoren af.
Ten eerste, de duurzaamheid van de faciliteiten. Los Angeles (1984) was winstgevend omdat men erin slaagde de verleiding te weerstaan allerlei fonkelnieuwe faciliteiten te bouwen die na de spelen gedoemd zouden zijn leeg te staan. Een les die ze in Munchen (1972) graag wat eerder hadden willen weten.
Ten tweede, het hangt er van af wat je precies wilt meten. Als je een enge financiele bril opzet, slaat de balans al snel door naar verlies. Zet je een welvaartseconomische bril op, dan tel je niet alleen toeristenopbrengsten, TV-rechten en kaartverkoop mee, maar kijk je ook naar de effecten op het revatiliseren van oude steden, consumentenvertrouwen, en nog veel meer. Zo heeft een stad als Barcelona een enorme en duurzame boost gekregen door de Olympics.
In Londen hebben ze ambities op het terrein van regionale ontwikkeling, imago van de stad, transport en infrastructuur, en sociale problemen in Oost Londen. En als je politici aan het woord laat moet het welhaast een orgastisch evenement worden. Cameron: “we must celebrate what is “already great” about Britain, and show a watching world that the country is open, strong, confident and moving forward to a better future.”
Al die mooie bedoelingen en uitbreiding van ambities willen natuurlijk niet zeggen dat daarmee ook de balans positief wordt. In London moeten ze wel aardig wat uit de kast halen nu hun kosteninschatting vier keer te laag bleek en de rekening al meer dan 10 miljard pond bedraagt.
Ten derde is van groot belang hoe de organisatie erin slaagt het evenement te verduurzamen. En dan bedoel ik niet het reeds genoemde verhinderen van leegstand, maar de mate waarin de baten ook op langere termijn voelbaar zijn en toe te wijzen zijn aan de Spelen. In een studie over Barcelona, concludeert de auteur: Thanks to the Olympic Games, Barcelona is now a different city….Comparison with other Games and cities over the 1964-2008 period shows that Barcelona was most successful in harnessing the Olympic impetus and its impact.
Het succes van Barcelona komt omdat men effectief de Olympische Spelen als aanleiding heeft gebruikt om dingen te doen die eigenlijk al jaren hadden moeten gebeuren.
Of London in staat gaat zijn het Catalaanse voorbeeld te volgen zal pas over jaren blijken. Voorlopig moeten ze nog wel even 7 miljard pond rechtpraten. De greatness of Britain lijkt daarbij een gotspe te abstract vehicel.
Auteur
Categorieën