Binnenkort vindt het overstapcircus in de zorg plaats. Elk jaar komt de vraag terug hoeveel zorgverzekeraars bereid zijn terug te geven uit hun buffers in de vorm van premiekortingen. Niet zelden wordt geroepen dat die buffers op diefstal neerkomen (dat geld is van ons!).
Streng vingertje
Het strenge vingertje wordt de verkeerde kant op gewezen. Zorgverzekeraars kunnen er niets aan doen dat ze onder het Europese Solvency II regime vallen. De Nederlandsche Bank (DNB) heeft als toezichthouder weliswaar een korting in Europa bedongen maar zou veel meer assertiviteit aan de dag moeten leggen.
Solvency II
Richtlijnen zoals Solvency II zijn ontwikkeld om het financiële systeem stabiel te houden, niet onverstandig na de crisis. Niet alleen banken vallen onder Europese regels, maar ook verzekeraars. Evenwel gaat de analogie met banken totaal mank en schiet het beleid door.
Buffers
Verzekeraars worden gedwongen zodanig stevige buffers aan te leggen dat de kans op faillissement gelijk is aan 0,5% per jaar, oftewel eens in de 200 jaar. Een absurde eis voor Nederlandse zorgverzekeraars.
Stabiel
Zorgverzekeraars opereren in een stabiele markt. Het switchgedrag van consumenten is beperkt, de totale zorgvraag is gegarandeerd tot in de lengte der dagen, voor risico’s wordt gecorrigeerd door het vereveningsfonds en toetreding door nichespelers vindt niet plaats.
Problemen
Mocht een verzekeraar ondanks die stabiliteit in de financiële problemen komen, bijvoorbeeld door mismanagement, dan is dat goed voorspelbaar. De marktaandelen verschuiven maar eens per jaar en de inkomensstromen door premies zorgen voor een stabiele balans. Gaat het ondanks alles toch mis, dan is wettelijk geregeld dat het Zorginstituut Nederland de vorderingen van verzekerden op de failliete zorgverzekeraar overneemt.
Failliet
Zelfs zonder enige Europese regel is de kans dat een Nederlandse zorgverzekeraar failliet gaat klein en zijn de gevolgen goed te dragen. Anders dan bij een bankfaillissement is er nauwelijks besmettingsgevaar voor andere financiële instellingen.
Straffen
Het beschermen van bedrijven voor faillissement zonder deugdelijke economische onderbouwing is een slechte zaak. Faillissement is als streng straffen. Je hoopt dat het nooit nodig is en als het toch nodig is doet het pijn, maar je moet wel de mogelijkheid hebben. Het praktisch uitschakelen van die mogelijkheid leidt niet alleen tot buffers die beter uitbetaald kunnen worden aan premiebetalers, maar tot een ongezond veiligheidsgevoel bij verzekeraars.
DNB
Van DNB mag verwacht worden dat ze pal staan voor financiële stabiliteit, maar niet als het nodeloos ten koste gaat van concurrentie. Zelfs ziekenhuizen en andere zorginstellingen ondervinden heden ten dage stevige financiële onzekerheid. Ze moeten op het puntje van de stoel zitten om te overleven. Dat is niet altijd fijn voor bestuurders, maar wel voor het land. Nu zorgverzekeraars nog.
fd column 14-11-2016
Auteur
Categorieën