Dat de Nobelprijs Economie eerder deze week naar Jean Tirole ging is niet echt een verrassing. Zeker drie deelnemers aan dit forum voorspelden het zelfs al (hier, hier en hier). Er lijkt nauwelijks een econoom te vinden die het niet met de prijs eens is. De enige verrassing was misschien dat hij hem nu al krijgt: met 61 jaar is Tirole een van de jongste prijswinnaars in de geschiedenis.
Tirole is onwaarschijnlijk productief en invloedrijk en de allerbelangrijkste exponent van het vakgebied Industrial Organization. Hij is (co-)auteur van zeker zes standaardboeken (over industriele organisatie, speltheorie, regulering, corporate finance, telecomconcurrentie en bankregulering). en meer dan 100 artikelen in toptijdschriften. Google Scholar telt meer dan 80.000(!) citaties. Vier boeken en 14 artikelen genereerden elk meer dan 1000 verwijzingen, zijn klassieke tekstboek over Industrial Organization zelfs meer dan 12.000. Ook opvallend: Tirole is niet alleen een Europees econoom (in tegenstelling tot het overgrote deel van de winnaars die uit de VS komt), maar ook nog eens eentje die daadwerkelijk in Europa werkzaam is.
Officieel krijgt hij de prijs voor “market power and regulation”. Dat laatste suggereert dat Jean Jacques Laffont zou hebben meegedeeld als hij nog geleefd had. Normaal gesproken kent het Nobelcomite de prijs toe aan één concrete bijdrage en niet aan verzameld werk. Bij Tirole ligt dat anders; hij krijgt de prijs juist omdat hij zo ontzaglijk veel bijdragen heeft geleverd. De wetenschappelijke verantwoording van het Nobelcomite heeft 52 pagina’s nodig om al die bijdragen op te sommen. De draai die daar aan wordt gegeven? Zijn belangrijkste bijdrage is nu juist om aan te tonen dat waar het regulering en mededingingsbeleid geldt, er geen algemene regels zijn en dat de details van de specifieke industrie er toe doen. Slim.
Voor wie meer wil weten staan er een aantal uitstekende Engelstalige artikelen op het web. Allereerst natuurlijk de achtergrondinformatie voor het grote publiek. Daarnaast staat een uitgebreid overzicht op het weblog Marginal Revolution. Dit artikel is ook aardig. De New York Times heeft een aantal lezenswaardige artikelen (deze en deze) en een kort maar mooi interview waarin de man zich nog steeds bescheiden toont:
I should pay attention to what I know and not talk more just because I won a Nobel Prize […] I’m worried that my new state might mean that people take everything I say seriously.
In het Nederlands is er helaas weinig zinnigs te vinden, maar daarover hier meer.
Auteur
Categorieën