Vroeger was alles beter, behalve de tandarts, aldus de titel van het debuut van dichter Jean Pierre Rawie. Fascinerend. Sinds ‘Over de vooruitgang van de menselijke geest’ van verlichtingsfilosoof Markies de Condorcet geloven we in vooruitgang. Tegelijkertijd zwelgen we in nostalgie door bij voortduring te beweren dat vroeger alles beter was.
Gregg Easterbrook tracht in Progress Paradox het fenomeen te verklaren. Hoe hoger onze verwachtingen zijn, des te groter onze teleurstellingen, waardoor we ons slechter voelen ook als het ons beter gaat. Zou kunnen. Er zijn ook andere verklaringen, zoals cognitieve dissonantie. We verbergen slechte ervaringen uit het verleden in een donker hoekje van ons geheugen.
Fatsoenlijk rekenen
Nu weten we wel dat vroeger niet alles beter was, maar over één ding zijn we het wel eens. Het onderwijs zakt helemaal weg. Op de pabo kunnen ze niet fatsoenlijk rekenen, studenten beheersen elementaire spellingsregels niet meer en Koreanen en Chinezen vliegen ons aan alle kanten voorbij.
Tijd voor een ‘reality check’. Mijn dochter Tessa heeft 32 jaar na haar vader eindexamen gedaan. Allebei op een keurig gymnasium. Ik het Ignatius in Amsterdam, Tessa het Felisenum in Velsen-Zuid. Wat blijkt?
Het beta-onderwijs lijkt globaal constant, vermoedelijk iets beter geworden. Zo was mijn wiskunde I-examen niet van drastisch ander niveau dan het Wiskunde B-examen van Tessa, zo blijkt uit onderzoek.
Geestdodende corveetaak
Bij talen is het echter een drama. De talenkennis van nu (vooral Engels) is veel beter dan vroeger. Dat komt onder meer door het hogere aanvangsniveau (meer aandacht op de basisschool, maar ook dankzij computerspelletjes). Belangrijk is ook dat de mogelijkheden van de computer goed benut worden.
Dat wordt alleen nog maar beter omdat de hulpeloze IT-skills van de huidige generatie leraren snel zullen verbeteren. In mijn tijd was woordjes leren een geestdodende corveetaak; nu speelser en effectiever door het programma wrts.nl. Frans wordt geleerd met behulp van AIM, een gebarenmethode. Oogt infantiel in het begin, maar werkt aantoonbaar.
Culturele activiteiten
Er is aanzienlijk meer aandacht voor het geven van presentaties, inclusief een serieus opgetuigde eindpresentatie over het profielwerkstuk (een onderzoeksvaardigheid die niet werd aangeleerd in mijn tijd). Naast verbeterde talenkennis en presentatievaardigheden is er ook veel meer tijd ingeruimd voor culturele activiteiten. Beperkte die zich in mijn tijd tot de Romereis, nu zijn er lezingen van schrijvers, schooltoneel, schoolorkest, literaire prijzen en operabezoek.
En dan heb ik het nog niet over de koppijn die ik kreeg door de sigarenlucht van de rochelerende leraar Frans. Niks teloorgang. Komt u binnenkort zo’n Statler-en-Waldorf-type tegen, dan weet u hoe die van repliek te dienen.
Deze column verscheen gisteren in licht gewijzigde vorm in het FD. Nav reacties: ik snap dat het bij VMBO anders ligt.
Auteur
Categorieën