
Democratie en corona
Democratische landen zijn minder effectief in het bedwingen van coronabesmettingen dan autocratische landen. Dit concluderen Karabulut et al. op basis van data over corona en democratiescores.
Democratische landen zijn minder effectief in het bedwingen van coronabesmettingen dan autocratische landen. Dit concluderen Karabulut et al. op basis van data over corona en democratiescores.
Bryson et al. tonen aan dat het wisselen van voetbalcoach niet veel effect heeft op de teamprestaties. Als een coach zelf ontslag neemt, is er zelfs helemaal geen effect.
Ansink et al. onderzochten hoe waterverspilling verminderd kan worden. Het plaatsen van waterbesparende hulpmiddelen blijkt een kosteneffectieve oplossing te zijn. Huishoudens een training geven hoe ze water kunnen besparen blijkt niet effectief te zijn.
Duitsland voerde begin jaren nul de Hartz-hervorming uit om de werkloosheid tegen te gaan en de groei te bevorderen. Immel laat zien dat deze hervormingen hun doel hebben bereikt, maar dat ook de inkomensongelijkheid erdoor is toegenomen.
In dit ESB themanummer bekijken we de samenhang tussen het bedrijfsleven en de maatschappij. Er lijkt namelijk een steeds grotere kloof te ontstaan tussen deze twee.
Het aandeelhouderskapitalisme gaat onherroepelijk ten koste van mens, milieu en klimaat. Het onbegrensde rendementsstreven van aandeelhouders spoort ondernemingen aan tot maatschappelijk onverantwoord gedrag. Dat creëert een kloof tussen het bedrijfsleven en de samenleving. Ingrijpen is onvermijdelijk – maar hoe?
Het creëren van aandeelhouderswaarde is een prima doelstelling, stelt Anjolein Schmeits. Het zijn de kortetermijnprikkels van de financiële markten die de maatschappelijke rol van bedrijven ondermijnen. Bedrijven moeten meer rapporteren over langetermijnwaardecreatie om hier weerstand aan te bieden.
De samenleving verwacht dat bedrijven opereren met oog voor de legitieme belangen van burgers, consumenten, milieu en gemeenschappen. Die belangen leggen het echter veelal af tegen het winststreven. Dat zou kunnen veranderen met het invoeren van een corporate social audit, waarbij (grote) bedrijven cyclisch worden beoordeeld op hun maatschappelijke meerwaarde.
De huidige kloof tussen het bedrijfsleven en de rest van de maatschappij kan niet los worden gezien van het sinds de jaren tachtig dominant geworden aandeelhoudersparadigma. Het wordt steeds duidelijker dat dat model in de praktijk niet werkt zoals het in theorie zou moeten doen. Er zou nu momentum kunnen ontstaan voor verandering.
In de jaren tachtig brak de Verenigde Staten met het stakeholder-kapitalisme en koos voor het zogeheten primaat van de aandeelhouder. Onder druk van de samenleving zeggen bedrijven dat ze nu weer afscheid willen nemen van het aandeelhouderskapitalisme. Wat kan Nederland van deze ontwikkelingen leren?
Nu aandeelhouders steeds meer macht hebben raakt de maatschappelijke doelstelling van ondernemingen uit beeld. Om die doelstelling te borgen, stellen juristen voor ze te verankeren in de statuten van de onderneming. Deze juridisering is echter een slecht idee.