Na decennia van toenemende vrije internationale handel maakt de geopolitiek nu een comeback. In dit themanummer wordt door een economische lens naar deze ontwikkeling gekeken. Bijdragen zijn van onder andere Haroon Sheikh, Gerdien Meijerink & Maarten van ’t Riet, en Loe Franssen & Tom Notten.
Handel en politiek gaan niet samen, zo schrijft Brakman in zijn column. Het inzetten van de internationale handel voor politieke doeleinden (een aspect van geo-economie) hindert de mondiale arbeidsverdeling en schaadt zo de welvaart.
Na decennia van handelsliberalisatie maakt de geopolitiek een comeback. Om de strategische leveringszekerheid van kritieke goederen of grondstoffen veilig te stellen, overweegt de Europese Unie voorraden aan te leggen en de productie zelf ter hand te nemen. Maar is dit economisch gezien wel verstandig?
Wie welvaart wil maximaliseren, voert geen geopolitiek. Zodra er namelijk om geopolitieke redenen drempels voor internationale arbeidsdeling worden opgeworpen, kom je altijd op een lager welvaartsniveau uit.
Met de opkomst van China en de groeiende assertiviteit van Rusland en Turkije maakt de geopolitieke kijk op de wereld een comeback. Deze kijk op de wereld, die tijdens de Koude Oorlog nuttig was, maakt ons echter blind voor de mondiale verschuivingen die nu gaande zijn. We zullen geo-economisch moeten leren denken.