■ Frank Hoekema (CBS)
Werkgevers die iemand in dienst nemen die door een arbeidsbeperking een arbeidsvermogen heeft dat onder het wettelijk minimumloon ligt, kunnen in aanmerking komen voor een loonkostensubsidie. Ultimo december 2019 waren het vooral mannen (zeventig procent) op wie de subsidie betrekking had.
De loonkostensubsidie op grond van de Participatiewet wordt maandelijks door gemeenten aan werkgevers verstrekt ter compensatie voor het in dienst hebben van een persoon die niet volledig arbeidsproductief is. De loonkostensubsidie vult de loonwaarde van een persoon (naar rato van de loonwaarde) aan tot het niveau van het wettelijk minimumloon (beide inclusief vakantiegeld). Ze bedraagt verder maximaal zeventig procent van het totale bedrag van het wettelijk minimumloon (inclusief vakantiegeld), vermeerderd met een vergoeding voor werkgeverslasten. Een eventueel verschil tussen het wettelijk minimumloon en CAO-loon komt voor rekening van de werkgever.
Het verstrekken van loonkostensubsidies maakt deel uit van het re-integratiebeleid dat gemeenten voeren. Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft de Statistiek Re-integratie door Gemeenten ontwikkeld om een landelijk beeld te kunnen geven van deze re-integratieactiviteiten. Uit de cijfers blijkt dat eind 2019 voor ruim 19.000 personen een loonkostensubsidie op grond van de Participatiewet is verstrekt, van wie, zoals gezegd, zeventig procent man is. Deze verdeling sluit aan bij de verdeling van arbeidsbeperkten die vallen onder de Participatiewet, ten tijde van de invoer van deze wet in 2015.
Als verder wordt gekeken naar de leeftijdsverdeling van de personen met een loonkostensubsidie, dan is er eveneens sprake van een vrij scheve verdeling. 46 procent van de loonkostensubsidie wordt verstrekt voor personen van 15 tot 27 jaar. Een reden voor het hoge aandeel van deze leeftijdsgroep is dat deze groep relatief betere kansen heeft op het vinden van werk.
Auteur
Categorieën